tag:blogger.com,1999:blog-80140280562412032642024-03-13T02:04:53.863+02:00The Rose Tattoo"We are all in the gutter, but some of us are looking at the stars"Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.comBlogger39125tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-42275635642326610892011-12-22T14:12:00.000+02:002011-12-22T14:12:58.456+02:00Σίκρετ Πράξα<i>Disclaimer: Ακολουθεί πολιτική διαφήμηση (που μπορεί να ενοχλήσει!)</i><br />
<br />
Εχάρηκα πολλά μολις μου είπε ο μικρός Ρούντολφ ποιου μπλόγκερ πρέπει να κάμω δώρο.<br />
<br />
Εκατσα τζαι εθκιάβασα το μπλογκ, εγέλεσα πολλά μπορώ να πω τζαι έβαλα τον νου μου να δουλέψει να σκεφτώ το δώρο που θα ήταν το πιο κατάλληλο.<br />
<br />
Μόλις εθκάβασα το ποστ σου για το παραλίγο κερδισμένο λαχείο, εμπήκε μου η ιδέα να σου κάμω δώρο τις σσσηλιάες που εν εκέρδισες......τζαι έτσι εκίνησα γή και ουρανό, έκαμα χιλιάδες τηλεφωνήματα, εβαλα μέσο, παρολίγω να υποστώ τζαι βιασμό (πολιτικά πάντα μιλώντας) αλλά τελικά ήβρα σπονσορα για τα λεφτα. (γι'αυτό αρκησε το ποστ!)<br />
<br />
Σε καλή μεριά!!!!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-R2RhmTmkAFU/TvMc8ERe7II/AAAAAAAAADE/6FnOlFj_hfM/s1600/pekatsa.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="281" src="http://2.bp.blogspot.com/-R2RhmTmkAFU/TvMc8ERe7II/AAAAAAAAADE/6FnOlFj_hfM/s400/pekatsa.png" width="400" /></a></div><br />
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΠΕΚΑΤΣΟΥΔΑ ΜΟΥ!! ΤΖΑΙ ΠΕΡΚΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ ΣΟΥ (ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ)Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-51217238477821511802011-11-21T18:31:00.001+02:002011-11-21T18:32:25.380+02:00ΝέαΑγαπημένοι μου, ούφφφου ξέρω το εχάθηκα τέλια, αλλά εφάν με τα βούριστρα τελευταίως, τζαι έτσι είπα να γράψω ένα σύντομο πόστ για να σας πω τα νέα μου. Εννοείται πως αν και εν γράφω σας διαβάζω!<br />
<br />
Μέσα στους τελευταίους μήνες αποφάσισα να ανακαινήσω το σπίτι της γιαγιάς μου της Πρασινάδας. Το σπίτι εν πολλά παλιό τζαι θέλει πολλή δουλειά αλλά ενθουσιάζουμε μόνο με την ιδέα οτι το θα μείνω στο σπίτι της γιαγιάς μου. Μες τούτο το σπίτι εμεγαλώσαμε εγώ τζαι η αδερφή μου η Πρας, τζαι τωρά θα είναι δικό μου. Το ένα δωμάτιο βέβαια θα το είναι το δωμάτιο της Πρας που θα έρκεται διακοπές να μένει μαζί μου! Γιούπι!<br />
<br />
Μπορείτε να φανταστείτε τι βούριστρα έχω δηλαδή τούτες τις μέρες! Από παράθυρα, σε κουζίνες, σε πόρτες, σε παρκέ, σε πέργολες, σε συσκευές και η λίστα εν ατέλειωτη! Τζαι να έχω και τα ιδιαίτερα μαθήματα του απογεύματος. Ευτυχώ που έχω και την Πρασινομήτωρα να βοηθά που είναι τέρας οργάνωσεις! Μάνα μου την καημένη τζαι κουλιαντηρίζω την παντού τζαι σε ούλλα βοηθά με!<br />
<br />
Κατατάλλα η δουλεία πάει καλα. Φέτος είμαι πιό οργανωμένη τζαι αρέσκουν μου οι τάξεις μου παραπάνω. 'Αλλος αέρας να μεν είσαι το ψάρι στην δουλεία! Ενας χρόνος εμπειρίας εν μπορείς να φανταστείς τι σου κάμνει στην διδασκαλία.<br />
<br />
Επίσης έρκεται η αρφούα μου σε λίγες μέρες και εγώ κανονίζω να περάσουμε πολλες ώρες μαζι, να κάμουμε διάφορα και να με βοηθήσει και με τις επιλογές μου στο σπίτι! Ευτυχώς τα γούστα μας τερκάζουν πολλα!! Πρας μου σε περιμένω!!<br />
<br />
Τζαι τελευταίο τζαι καλύτερο αγαπημένοι μου, άφηκα σας κάτι ζουμερό. Αλώπος είμαι ερωτευμένη....έτσι μου φαίνεται, με κάποιον που με κάμνει να νιώθω όμορφα τζαι να χαμογελώ, καποιον που είμαι ο εαυτός μου, τζαι να νιώσω πράματα πρωτόγνωρα για μένα. Θα σας γράψω παραπάνω λεπτομέρεις σε επόμενο ποστ!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-13035468947130567262011-10-14T18:25:00.000+03:002011-10-14T18:25:06.577+03:007Μετά απο την ευγενικότατη πρόσκληση που έλαβα απο τον συμπαθέστατο φίλο μου <a href="http://www.twistedness.com/">Τουίστεντ</a>,<br />
τζαι επειδή ξέρω πως τζαι εσύ αγαπημένε μου αναγνώστη καίγεσαι να μάθεις της 7 τσόφτες που δεν ήξερες για μένα, χιαρ ιτ γκοους:<br />
<br />
1) Τρώω απ'όλα αλλά ένα πράμα δεν μπορώ να το ανεχτώ. Το λεμόνι. Μισώ το τζαι επίσης μισώ οτιδήποτε θυμίζει λεμόνια σε γέυση ή εμφάνιση. Αν τύχει να φάω καταλάθος κάτι που έχει λεμόνι σηκώνεται η τρίχα μου τζαι νιώθω οτι περπατούν πάνω μου χιλιάδες μικρά λιμπουράκια! Επίσης είναι ευνόητο ότι εν τρωω αυγολέμονι, εχτός αν την κάμει η μάμμα μου χωρίς λεμόνι!<br />
<br />
2) Κάθε μεσημέρι όταν σχολάνω πάω και τρώω στον παππού τον Παντογνώστη. Εγώ τρώω και τζίνος μιλά μου περί ανέμων και υδάτων. Εχτός του ότι μαγειρευει πολλά ωραία ο παππούς, αρέσκει του πολλά να με κάμνει εντερτειν σαν τρώω. Κάποιες μέρες αναλύει μου διάφορα θέματα που τον απασχολούν, π.χ προχτές ανέλυσε μου την θεωρία του για το πώς δημιουργούνται οι εποχές, και το πως έχει σχέση πως η γη γυρίζει με μιαν κλήση προς ή από τον ήλιο! Φαντάζουμε θα εκαταλάβεται πως το επιστημονιλίκκη εν οικογενειακό μας.<br />
<br />
3) Όταν ήμουν μωρό παρολίγο να πνιγώ στην πισίνα ξενοδοχείο, συγκεκριμένα στο Λε Μεριντιεν. Ήμουν περίπου 2 χρονών και είχαμε πάει διήμερο με την δουλεία της μάμμας, εγώ η Πράς και η μάμμα. Η Πέλλα τότε ήταν μόνο μια ιδέα. Εγώ επιτσιάλιζα στην πισίνα την μικρή με την Πρας και εφορούσα και τον τροχό μου και τάχα μου ήθελα να κάμω και βουθκιά! Σε κάποια φάση αναποδογυρίστηκα και εππεσα έξω που τον τροχό. Ευτυχως είδε με ο άντρας μιας συνάδελφου της Μάδερ τζαι επάτησε μες την πισίνα με τα ρούχα και ετράβησε με έξω. Τωρά θυμούμαστε το κάθε τόσο και γελούμε με την Πράς γιατί πάντα λαλεί μου "Κόρη θυμάσε τότε που παρολίγα να πνιείς μες τα ξέβαθα;;"<br />
<br />
4) Που τον καιρό που ήμουν μωρό έχα πάντα ενα μικρό κόκκινο μαξιλαράκι το οποίο αποκαλούμε Λάρρυ, και το οποίο πρέπει να έχω πάντα μαζί μου μες το κρεβάτι για να κοιμηθώ. Ο Λάρρυ είναι πάντα μαζί μου και σε ταξίδια. Επηε και ήρτε άπειρες φορές στην Αμερική! Ο μονος τρόπος να μεν είναι μέσα στο κρεβάτι το μαξιλαράκι είναι αν στο κρεβάτι υπάρχει άντρας. (Μαμμα σόρρυ αν το διαβάζεις τούτο! Εγω εντζαι.....) Αντροπή ασπούμε να είναι ο Λάρρυ και ο αντρας στο κρεβάτι. Τέλοσπαντον, έχει περίπου 2 μήνες που είπα να κάμω αποτοξίνωση απο τον Λάρρυ και ετσι τον αντικατέστησα με ενα μικρό πρασινο μαξιλαράκι, τον Μαξ!<br />
<br />
5) Αρέσκει μου πάρα μα πάρα πολλά να οτιδήποτε έχει σχέση με το να ξεδιαλύνεται ενα εγκλημα. Μπορώ να κάτσω με τις ώρες να βλέπω Κριμιναλ Μαιντσ, ΣΙ ΕΣ ΑΙ, Λο αντ ορντερ, κτλ. Ότι έχει σχέση με μυστήριο είμαι μέσα. Τζαι συνέχεια κάμνω ιστορίες με τον νου μου που αφορούν διάφορα σενάρια που είδα σε τούτες τις σειρές. Επίσης φακκά μου να βλέπω ταινίες φικτιον.<br />
<br />
6) Παθαίνω πορώσεις με πράματα. Δηλαδή αν μου μπει μια ιδέα πρεπει να υλοποιηθεί αμέσως και να επαναλαμβάνεται ώσπου να βαρεθώ (βασικά ώσπου να βρω κατι άλλο να ασχολούμε) Π.χ Πριν 2 χρόνια εμπήκε μου η ιδέα να κάμω ταρτα με φρούτα. Έτσι έκαμνα χοουμ μειντ τάρτες για κανένα μήνα συνέχεια ώσπου και βαρέθηκα. Για τούτο μπορεί να σας πει περισσότερα η Πρας που ζει αυτες τις πορώσεις απο κοντά!<br />
<br />
7) Το δωμάτιο μου και γενικως τα πραματα μου είναι πάντα μα πάντα ασυγύριστα. Είναι η αιώνια μας διαφονία με την Πρασινομήτωρ. Για όσους καταλάβουν που χημεία θέλω να τονίσω πως το δωμάτιο μου απλα ακολουθεί το second law of thermodynamics, δηλαδή πως το σύμπαν ξισυγυρίζεται καθημερινά όλο και περισσότερο για να υπάρχει ενα χαος. Όσο ασυγύριστη είμαι όμως στο δωμάτιο μου τόσο συγυρισμένη είμαι στην δουλειά μου. Η τάξη μου μπορεί να είναι και η πιό συγυρισμένη τάξη που είδες ποττε αγαπημένε αναγνώστη. Και τα φαιλς μου είναι απολύτος οργανομένα.<br />
<br />
Ατε αυτά που μένα.<br />
<br />
Προσκαλώ τους υπόλοιπους που εν εβάλαν τα 7 τους να μας τα γράψουν. Ατε να σας δω, μεν σας βάλω όλους τιμωρια!!!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-65260821480692207112011-09-14T23:27:00.000+03:002011-09-14T23:27:42.813+03:002 (part 2)Μετα το πενταήμερο στην πανέμορφη Γενεύη, επιασα το αεροπλανούδι τζαι επήα Φρανκφούρτη. Βουρητή, βουρητή επιασα τζαι δεύτερο αεροπλάνο τζαι επήα κατευθείαν στην αρφουα μου την Πρας που με περίμενε στο Σικάγο.<br />
<br />
Στο Σικάγο έκαμα 1.5 ώρα να περάσω το ιμικρέισιον τζαι φτάνω στις βαλίτσες όπου η δική μου βαλίτσα ήταν η μοναδική που εγύριζεν, τελευταία και καταιδρωμένη, πανω στην ζώνη. Φκαίνω έξω τζαι βλέπω ενα μάτσο κόσμο να περιμένει τους δικούς του. Έν έβλεπα την Πρας, ήταν τζαι τα μάθκια μου κουρασμένα, ώσπου τζαι είδα ενα χερούδι να με χαιρετα!<br />
<br />
Χαρές, πανυγύρια με την Πρας που εξαναβρεθήκαμε. Θυμίστε μου πως άντεξα ενα χρόνο μακριά της;;;<br />
<br />
Τις πρώτες 10 μέρες εκάμναμε φοιτιτική ζωή με την Πρας. Δηλαδή εκαμναμε τζίνα που εσυνηθίζαμε να κάμνουμε όταν εζούσαμε μαζί ως φοιτήτριες. Εσχόλαννε και επιένναμε να φάμε στα αγαπημένα μας στέκκια τα οποία είναι συνήθως Μεξικάνικα φαγιά. Εβλέπαμε ταινίες στο σπίτι, επιαμε για ψώνια μεταμεσονύχτια σε ένα καταστημα που κλείει αργά και είδαμε φίλους και γνωστούς που είχε καιρό να δω!<br />
<br />
Ως που και περάσαν οι μέρες και ήρτεν και η Μάδερ με την Πελλαμένη.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ7qgaR91Is9uyEYJaCWjb8YTjbsjg6ZefSFDisn4xK9Bp2xpaObTzOZf3titoIW2W0dlNDeXVRb6lRr5655lKR6uX8KiU96k4DmhBQpX6-1x-Wlg9qtq-KdYozRHZayHE8NhpNAlNc_nD/s1600/photo-6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ7qgaR91Is9uyEYJaCWjb8YTjbsjg6ZefSFDisn4xK9Bp2xpaObTzOZf3titoIW2W0dlNDeXVRb6lRr5655lKR6uX8KiU96k4DmhBQpX6-1x-Wlg9qtq-KdYozRHZayHE8NhpNAlNc_nD/s320/photo-6.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Θέα απο κάτω στην πόλη<br />
<br />
<br />
<br />
</td></tr>
</tbody></table><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHeHjvYsSmFmFiykm2Kpg_4h2m3Ky6H9K-CE4mhjUtYl-DG07f_ZXAhsHupI0E-Pv4Cmjo8izZmMUQJ9ZAxo1M5mJ-wpMts_8LU0Kz4zVtGMj-bCz99dcXqUtCIMrbZnsR5PrTLCVkdYNz/s1600/photo-7.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHeHjvYsSmFmFiykm2Kpg_4h2m3Ky6H9K-CE4mhjUtYl-DG07f_ZXAhsHupI0E-Pv4Cmjo8izZmMUQJ9ZAxo1M5mJ-wpMts_8LU0Kz4zVtGMj-bCz99dcXqUtCIMrbZnsR5PrTLCVkdYNz/s320/photo-7.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Νέο αγαλμα της Μεριλην Μονρό κάτω στην πόλη. Ολοι προσπαθούσαν να βγάλουν φώτο το βρακί της!</td></tr>
</tbody></table>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-74612493643369182482011-08-29T20:18:00.000+03:002011-08-29T20:18:00.544+03:002 (part 1)<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">(γιατί ο Παπακαλιάτης εν καλύτερος με το 4 σιορ;;;)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;"><br />
</span><br />
Το καλοκαίρι φέτος το 2 ήταν ένας σημαδιακός αριθμός μπορώ να πω.<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;"><br />
</span><br />
2 εν οι μήνες που έκατσα.(γκοντ μπλεσ τιτσινγκ)<br />
2 εν οι φίλες μου που ήρταν διακοπές Κύπρο που την Αμερική.<br />
2 ήταν τα ταξίδια που έκαμα.<br />
2 ήταν τα αεροπλάνα που έπρεπε να πιάσω για να δω την αρφούα μου<br />
2 ήταν οι κακαουσκιές που έπαθα στην Αμερική<br />
τζαι 2 μέρες μου εμείναν ωσπου να πάω πίσω δουλειά!!<br />
<br />
Το λοιπον, ας πάρουμε τα πράματα που την αρχή..<br />
<br />
Μόλις εκλείσαν τα σχολεία, ήρτεν η φίλη μου η Κοντή που την Αμερική για 2 βδομάδες Κύπρο. Μετά που λίγες μέρες ήρτε και μια άλλη φίλη μου Ελληνοαμερικάνα, αλλα τζίνι μόνο 5 μέρες έκατσε. Εν εμεινε παθκιά της Κύπρου μας που εν τους έδειξα!! (εεε εχτός που τα κατεχόμενα). Η Κοντή τουλάχιστον είδεν τα ούλλα, επήαμε σε ούλλες τις πόλεις με αποκορύφωμα την Πάφο και τα Λουτρά του Άδωνη. Ηταν πολλά νιαρ ντεθ εξπίριενς, κυρίως επειδή οδηγούσα εγώ! Τέλοσπαντων, η Κοντή έφυε κατενθουσιασμένη, με το μαύρισμα της το ωραίο, με λλια κιλούθκια παραπανω, με 2-3 χαλουμουθκια που της εκκοτησεν η Μάδερ τζαι 2-3 ζιβανιούδες που της εκκοτησεν ο Φάδερ.<br />
<br />
Επήρε μου 2-3 ημερούδες να συνέλθω που την κούραση (που πραγματικά ομως άξιζε τον κόπο γιατί επεράσαμε τέλεια), τζαι 4 μέρες μετά επακκέταρα τζαι εγώ της βαλιτσούδες μου τζαι εξεκίνησα για τον πρώτο μου προορισμό που ήταν η Γενέυη.<br />
<br />
Ξεκινώ Παρασκευή πρωί πρωι που το Λαρνακα Ιντερνασσσιοναλ εαρπορτ. Ως το μεσιμέρη ήμουν Ζυρίχη, τζαι ως το απογευμα ήμουν Γενεύη, όπου με περίμενε ο Άλλος Κυπραίος. Περφεκτ ταιμινγκ γιατι τζίνη την ώρα μόλις είσσεν σχολάσει!<br />
<br />
Ο Άλλος Κυπραίος εν που τους πιο φαν ανθρώπους, τζαι άμαν είσαι μαζί του είναι εγγυημένο οτι εννα περάσεις καλά. Γι'αυτό και εγώ ήμουν πολλά εξαιτεντ. Μιας και εφτασα απόγευμα είπαμε να μην αφήσουμε την νύχτα ανεκμετάλευτη και επήαμε με παρέα Αμερικάνους σε ενα μπαράκι αρκετά περίεργο. Ήταν βασικά μια μικρή αυλη ενός σπιτιού και απλά επιανες το ποτό σου απο το μπαρ και εκάθεσουν σε ενα απο τα λίγα παγκάκια. Μετά συνεχίσαμε και σε ενα αναρχικό μπαράκι με ροκ καταστάσεις.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRKtvNEaQqrYZE2MV1EpRzDNgLNbV3-c1jjXr6Zje-EsiThMvKRiQyAZFesc1iO609ukgwYdRNJ9AneHA6Ek9V8TnFUeW6mZR3FQxTil4NCC0mPzmj0OwFFrnOIgdX-9RmZM0FPB6gRZhu/s1600/282423_954120672689_32819917_42924293_6942734_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRKtvNEaQqrYZE2MV1EpRzDNgLNbV3-c1jjXr6Zje-EsiThMvKRiQyAZFesc1iO609ukgwYdRNJ9AneHA6Ek9V8TnFUeW6mZR3FQxTil4NCC0mPzmj0OwFFrnOIgdX-9RmZM0FPB6gRZhu/s320/282423_954120672689_32819917_42924293_6942734_n.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Έτο το μικρό μπαράκι που ήταν ουσιαστικά μια αυλή.<br />
<br />
</td></tr>
</tbody></table>Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε πρωί και γυρίσαμε την πόλη.<br />
<div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6gjAVFG8C3LqQx71Kj9oD1a5Jo9f6OCs-V5tDqfW6DeiJW442vIZ9pc29dXLxcEccFgypcpYOVTRgbBJ9quPurfhRP92iuNnjvjX6_SlKdb9JTlMP-F-dGxXxKKOp3pLqd2e1b_RfpXNa/s1600/283846_954125248519_32819917_42924372_4821502_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: left;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6gjAVFG8C3LqQx71Kj9oD1a5Jo9f6OCs-V5tDqfW6DeiJW442vIZ9pc29dXLxcEccFgypcpYOVTRgbBJ9quPurfhRP92iuNnjvjX6_SlKdb9JTlMP-F-dGxXxKKOp3pLqd2e1b_RfpXNa/s320/283846_954125248519_32819917_42924372_4821502_n.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Τα Ηνωμένα Έθνη</td></tr>
</tbody></table><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMhj6W7CrsyMfE-uvNCSu068lyGB79nHV_k-zSfwhCRjhWQF5OXdbtAX673asLAIgNahHUCkVDeKQu2DgCRh6vz4Y7mS-FY54yCm7LIumBpj4c-53gCGSzp3V8C0zqsqFmfqfA-__EldFP/s1600/281524_954125128759_32819917_42924371_2396384_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMhj6W7CrsyMfE-uvNCSu068lyGB79nHV_k-zSfwhCRjhWQF5OXdbtAX673asLAIgNahHUCkVDeKQu2DgCRh6vz4Y7mS-FY54yCm7LIumBpj4c-53gCGSzp3V8C0zqsqFmfqfA-__EldFP/s320/281524_954125128759_32819917_42924371_2396384_n.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px;">Μπροστά στα Ηνωμένα Έθνη. Ο καιρός ήταν υπέροχος!</span></span></span></td></tr>
</tbody></table></div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg00mTzCPJbXpLb-t_x-2ToJeC1tSSRMUKGpd8L6qAviZMgIF_a7mvYWwNEXCkpjunOwFUZFlTQqNw3WI3RsQj1q2EKHWcmGaLWkJE3XV75HeBwItnOIDlNjMxjOw1ThjPdm9S1fakVZfPS/s1600/283296_954120273489_32819917_42924279_8273650_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg00mTzCPJbXpLb-t_x-2ToJeC1tSSRMUKGpd8L6qAviZMgIF_a7mvYWwNEXCkpjunOwFUZFlTQqNw3WI3RsQj1q2EKHWcmGaLWkJE3XV75HeBwItnOIDlNjMxjOw1ThjPdm9S1fakVZfPS/s320/283296_954120273489_32819917_42924279_8273650_n.jpg" width="320" /></span></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η Γενεύη είναι πανέμορφη πόλη!!!<br />
<br />
<div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px;"><br />
</span></span></span></div></td></tr>
</tbody></table><div><br />
<br />
<div style="text-align: left;"><br />
</div><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0YRHEy_WbJliiAShLJ6ziOV_9RyJ3YMdZdzwN3KywYc3hLLk5d3xGBYDvGl3DtJIyTigEiUIvw80LmShLZ35Nesdt8IIIW7ogw1FHBrdenpZihQceihholuVsD5u0izCPrzYgZzmZPEF5/s1600/284684_954123447129_32819917_42924358_5866480_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0YRHEy_WbJliiAShLJ6ziOV_9RyJ3YMdZdzwN3KywYc3hLLk5d3xGBYDvGl3DtJIyTigEiUIvw80LmShLZ35Nesdt8IIIW7ogw1FHBrdenpZihQceihholuVsD5u0izCPrzYgZzmZPEF5/s320/284684_954123447129_32819917_42924358_5866480_n.jpg" width="238" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Επήαμε και στο Μουσείο Ιστορίας της Επιστήμης, οπου είδαμε και το σπεσιαλ εκίπιτ που είχαν για χημεία. Τούτο ήταν το πρώτο περιοντικ ταπολ του Μεντελεεβ. Πολλής ενθουσισμός στο μουσείο.<br />
</td></tr>
</tbody></table><br />
<div style="text-align: right;"></div><div style="text-align: right;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGhUfplx028HK2kiLdvmaGLK_vbW17p5iibfQ8uiQjQYMRSRXRKXulRn5tfB4b8OE-B0X5BzzFcegvniMHOT-ovdLm-xYjOYAnXvedx7SmAHNyEuxQyhVwc3jByqX6TLd0fc1t9Szw6XlW/s1600/284573_954124065889_32819917_42924368_1871876_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGhUfplx028HK2kiLdvmaGLK_vbW17p5iibfQ8uiQjQYMRSRXRKXulRn5tfB4b8OE-B0X5BzzFcegvniMHOT-ovdLm-xYjOYAnXvedx7SmAHNyEuxQyhVwc3jByqX6TLd0fc1t9Szw6XlW/s320/284573_954124065889_32819917_42924368_1871876_n.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μετά το μουσείο εκάτσαμε και στο παρκούι ήπιαμε το χυμό μας και ενα τέλειο μπράουνι<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;"><br />
</div><br />
</td></tr>
</tbody></table><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78GCFCaIEs4GMjrU-3JaTq8X3_zWOEQFJ-1Bx9X0dmlyaO5I7OZ1PWAV-nWCDecNWsfuw91DszsWYgBbefmL8JyJsLEwMM3srXCFIRTYhFd7yBNJ_S9y6wNpm0r88S6pQlSNjFGy12Z76/s1600/281826_954125722569_32819917_42924377_1929954_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78GCFCaIEs4GMjrU-3JaTq8X3_zWOEQFJ-1Bx9X0dmlyaO5I7OZ1PWAV-nWCDecNWsfuw91DszsWYgBbefmL8JyJsLEwMM3srXCFIRTYhFd7yBNJ_S9y6wNpm0r88S6pQlSNjFGy12Z76/s320/281826_954125722569_32819917_42924377_1929954_n.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Την Κυριακή αποφασίσαμε να ενοικιάσουμε αυτοκίνητο μιας και ο καιρός ήταν πολύ βροχερός. Έτσι τοπία δεν εξαναείδα πάντως. Τόση πολλή πρασινάδα (οι η αρφή μου, η άλλη)<br />
<br />
<div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUEXJY1pl77770cnkO76iQ2jdijt0Yyky1VcumVmwzoQvW_JjX9BGxw4jRFxFG2te3RayoLAZAi0iNRaPhbQIPheUDHnJUMlk8sKWAxeb-QDlS1IiunnkYOYgHoXL_FZcfnvjpS-K6ppli/s1600/photo-2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUEXJY1pl77770cnkO76iQ2jdijt0Yyky1VcumVmwzoQvW_JjX9BGxw4jRFxFG2te3RayoLAZAi0iNRaPhbQIPheUDHnJUMlk8sKWAxeb-QDlS1IiunnkYOYgHoXL_FZcfnvjpS-K6ppli/s320/photo-2.JPG" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Στο χωρίο Gruyere που επισκεφτήκαμε και το τυροκομείο. Πολύ γραφικό χωριουδάκι στην μέση του πούποτε.</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ucIDML2PwjNdfN54nSzB7dZtPoUQhqanBv0Wwgj7HHT7auRo7z7yyDyEqAQn2ijwlykF4i2tWVyg62DQbe_cHayHjvouDgruoo0AKokgZOGkph3PDA5KBleDZWwdx_vpa92-jNTGSLQy/s1600/photo-1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ucIDML2PwjNdfN54nSzB7dZtPoUQhqanBv0Wwgj7HHT7auRo7z7yyDyEqAQn2ijwlykF4i2tWVyg62DQbe_cHayHjvouDgruoo0AKokgZOGkph3PDA5KBleDZWwdx_vpa92-jNTGSLQy/s320/photo-1.JPG" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div>Επισκεφτήκαμε και το διάσημο Chateau de Chillon. Η θέα ήταν απίστευτη.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div></td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: left;">Οι υπόλοιπες μέρες περάσαν με την επίσκεψη μου στο CERN που δουλέυκει ο Άλλος Κυπραίος, όπου μου έκαμε και πριβέ ξενάγηση. Επίσης επισκέφτηκα ακόμα ενα μουσέιο, γύρισα την παλιά πόλη και τα πάρκα και σιγά σιγα ετοίμασα τις βαλιτσούδες μου για Σικάγο (για το οποίο θα διαβάσετε στο επόμενο ποστ!)<br />
<br />
Ελπίζω να σας έπεισα πως η Γενεύη αξίζει μια επισκεψη!<br />
<br />
<br />
<i>Ττο μπι κοντινουντ.....</i></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: right;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-21412946923529158942011-08-03T09:29:00.000+03:002011-08-03T09:29:34.754+03:00Sleepless in ChicagoΑγαπημένε Μορφέα,<br />
<br />
Εσηει θκιο τρεις νύχτες αρκεις πολλά να έρτεις. Κάθουμε δαμέ όπως την χασκιασμένη τζαι καρτερώ σε. Λαλώ που εννα μου πάει εννα μέν έρτει; Αλλά εσυ τίποτε, ατάραχος.<br />
<br />
Τζαι ετσι πιάννω το κινητό να ποσκολιστώ ώσπου να'ρτεις. Επαιξα ούλλα τα στάδια του ανγκρι μπερτς πας το κινητό. Μετά που τα ετέλειωσα ούλλα, επήα πίσω τζαι εξαναέπαιξα τα ώσπου να πιάσω 3 αστεράκια σε ούλλα. Επαιξα τζαι λλιο φρου νιντζια αλλά σαννα εβαρέθηκα το. Τζαι εσύ είσαι ακόμα άφαντος.<br />
<br />
Τζαι συνεχίζω ακάθεχτη. Έλυσα καμπόσα σταυρόλεξα Ελληνικά, πουτζίνα που έφερε η Πρασινομήτωρ της Πρασινάδας γιατί της αρέσκουν. Σορυ Πρασ αλλά ελυσα καμπόσα. Έμαθα ούλλες τις απαντήσεις πόξω. Ποια εν η πρωτεύουσα του Θιβετ; Επιθετικό θαλλασιο θηλαστικό;<br />
<br />
Ελυσα τζαι το σουντοκου της εφημερίδας. Μετά εβαρέθηκα τζαι εκατσα να βλέπω τον τοίχο. Αραγεσσου πάει κανένα καδρούι πας τον τοίχο πίσω που την τηλεόραση; Φαίνουνται οι πάτσιες πας τον τόιχο πίσω που τον καναπέ που πέρσι που τον έβαψα αλλά ελειψε μου μισοδότζιν η πογιά;;<br />
<br />
Μετά επήα σιγά σιγά στην κουζίνα να μεν ξυπνήσω κανένα. Ήταν τζαμαι οι Ελβετικές σοκολατούες τζαι εθωρούσαν με. Εν εμπορούσα να μεν φαω. Αλόπως εν ήταν καλή ιδέα γιατί σαννα τωρά είμαι παραπάνω αππαρος.<br />
<br />
Πάω πισω στον καναπέ, να μπω λλιο φεισμπουκ λαλώ, αν εσηει κανένα να κοψω κουβέντα αλλά κανένας εν κάθεται ετσι ώρα. Να μπω λλιο να θκιαβάσω μπλογκς αλλά ενεσηει κανένας καινούρια ανάρτηση. Ούφφου ξαναξεκινώ τζαι θκιαβάζω τα παλιά τζαι πάλε εσύ Μορφέα μου εν καιλάς να έρτεις. Μα ιντα που εν τούτα τα κούτζια που μου κάμνεις τελευταιως;<br />
Εν νυστάζω, εν κουράζουμε, νιώθω όπως το τουρπο, τζαι εσύ ατου ο Γαβριλης να μεν ερκεσαι!<br />
<br />
Τελοσπαντων, παω να μετρήσω προβατούθκια.Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-46089370300256188122011-07-28T19:09:00.000+03:002011-07-28T19:09:09.913+03:00Only in Greektown<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzV5B3S-SM-4RiUboKfFN5Sc3SDlBHXK9Vo_jafmY-X-eNE7RGg9vqb5lHV1TRqmA-EftaFC6J14wmeu0xAiIB47Q6axFURTlC06e2E7qLQjMYhBAacDyIhK3B803_QwC9ppHgWMFcgrGw/s1600/photo.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzV5B3S-SM-4RiUboKfFN5Sc3SDlBHXK9Vo_jafmY-X-eNE7RGg9vqb5lHV1TRqmA-EftaFC6J14wmeu0xAiIB47Q6axFURTlC06e2E7qLQjMYhBAacDyIhK3B803_QwC9ppHgWMFcgrGw/s640/photo.JPG" width="476" /></a></div>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com8Chicago, IL, USA41.8781136 -87.62979819999998241.6887156 -87.838101199999983 42.067511599999996 -87.421495199999981tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-50364431635461368752011-07-27T04:56:00.000+03:002011-07-27T04:56:16.491+03:00Ζητήται γαιδούρι σαμαρωμένο!Εχτές το μερημέρι μετά το λαντς με τις φίλες, ειπα να πάω τράπεζα γιατί έπρεπε να κάμω μιαν πολλά σοβαρή δουλειά (να πιάσω σελινούθκια "κορτερς" για να βάλω κανένα πλυντήριο). Κάμνω το τρανσακσιον εικοσαδόλαρο σε σελίνια τζαι αποφασίζω να πάω τζαι που το γραφείο της <a href="http://drprasinada.blogspot.com/2011/05/blog-post_29.html">κυρίας Κ.</a> , που έκαμε το ντεπούτο της στα μπλόγκς φέτος σε ένα ποστ της Πρασινάδας.<br />
<br />
Για να κάμουμε ενα γρήγορο φλας μπάκ να σας θυμίσω πως η κυρία Κ. είναι παντρεμένη με τον κύριο Γ, και οι δύο τους γύρω στα 50-55, μετανάστες εξ Ελλάδος. Την κυρία Κ. εγνωρίσαμεν την πριν αρκετά χρόνια αφού εκρατούσα 2 μαθήματα χημείας που εδίδασκε ο άντρας της στο πανεπιστήμιο μου.<br />
<br />
Τελοσπάντων, μπαίνω στο γραφείο της εχτες γνωρίζοντας πλήρως τι με περιμένει. Φιλιά, χαρές, αγκαλιές, κάτσε να τα πούμε λαλεί μου. Κάθουμε τζαι εγώ η κακομάζαλη. Ακολουθεί η <s>συνέντευξη</s> συζήτηση.<br />
<br />
ΚΚ=Κυρια Κ. Ξ= γιορς τρουλι<br />
<br />
ΚΚ: Και πες μου βρε Ξιπ μου, πως παει η δουλειά...<br />
Ξ: Πολύ καλα, μου αρέσει...<br />
ΚΚ: Και πως είναι να ζεις στην Κύπρο;;;<br />
Ξ: Εεεεε καλά είναι, είμαι κοντά στην οικογένεια...δυσκολεύτηκα λίγο με την προσαρμογή, αλλά η δουλεία μου αρέσει και το παλέυω<br />
ΚΚ: Πρέπει να χαίρεται η Πρασινομήτωρ που σε έχει κοντά της.<br />
Ξ: Ναι, χαίρεται πολύ<br />
ΚΚ: Και τώρα να συζητήσουμε κατί πολύ σημαντικό. Κατι στα προσωπικά σου, έχει προχωρίσει;;;; <i>ΑΑΑ μάλιστα τωρά εμπείκαμε στο ψητό!</i><br />
Ξ: Όχι κυρία Κ, είμαι ελεύθερη <s>και ωραία.</s><br />
<br />
Ακολουθεί <s>κύρηγμα</s> συμβουλή σε μορφή μονόλογου.<br />
<br />
Λοιπον, ακουσε να σου πω Ξιπ μου, τώρα που θα ψάξεις για άντρα πρέπει να έχεις 2 πραγματα υπόψην σου. Είσαι μικρούλα βέβαια ακόμα αλλά ποτέ δεν είναι νωρίς για τέτοια. Λοιπον, 2 πράγματα θα κοιτάζεις να δείς πάνω σε έναν αντρα. Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι ο άντρας να μην είναι βλάκας! Γιατί μια κοπέλα σαν και εσενα δεν μπορεί να είναι με ενα βλάκα.( ακολουθησεν ριαλ λαιφ εξαμπολ) Αν παντρευτείς βλάκα θα έχεις 2 σοβαρότατα προβλήματα.<br />
Πρόβλημα πρώτο: Θα τον βαρεθείς γιατί απλούστατα είναι βλάκας. Γιατί τι συζήτηση μπορείς να κάνεις με έναν βλάκα;;;<br />
Προβλημα δευτερο: Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να βγουν και τα παιδιά σας βλάκες αν πάρουν απο αυτόν. Και εντάξει τον αντρα το βλάκα μπορείς να τον χωρίσεις αλλα το παιδί σου θα το έχεις μια ζωή...και είναι κρίμα το παιδί σου να βγει βλάκας!! (ακολουθησε και 2ο ριαλ λαιφ εξαμπολ)<br />
<br />
(<i>σαμπαντι σσουτ μι ναου!!)</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Συνεχίζει το πρόγραμμα η κυρία Κ ακάθεκτη.</i><br />
<i><br />
</i><br />
Δέυτερο και πολύ σημαντικό Ξιπ μου, είναι ο άντρας να είναι σε καλή οικονομική κατασταση. Γιατί μετά θα έχετε τσακωμούς για τα οικονομικά, και είναι κρίμα! Και θα σου πω αυτό που μου είπε παλιά μια φίλη μου. Καλύτερα να πάρεις γαιδούρι σαμαρωμένο, παρά γαιδούρι ασαμάρωτο, γιατί γαιδούρι θα πάρεις σίγουρα, αφού όλοι τους είναι γαιδούρια!!! (ακολουθουν 2-3 ριαλ λαιφ εξαμπολς)<br />
<br />
Ακολουθησε κύρηγμα για το πως να τραβήξω έναν άντρα με την εξυπνάδα μου και όχι με την ομορφιά.<br />
Ακολουθησε κύρηγμα για το ότι η ομορφιά σε έναν αντρα δεν έχει σημασία γιατι σε 5 χρόνια όταν θα συνηθήσεις την φάτσα του ο όμορφος και ο άσχημος θα βρίσκονται στο ίδιο σημείο. Σε αυτό το σημείο εξηγισε και με σχεδιαγραμμα!<br />
<br />
Μετά το κυρηγμα, τα αμέτρητα ριαλ λαιφ εξαμπολς και τα σχεδιαγραμματα, εκατάφερα να φύω με την κκελε μου καζάνι.<br />
<br />
Μεν ανησυχείτε φιλτατοι μπλόγκερς θα ακολουθήσει και φαμιλι ντίνερ μαζί τους αμα ερθει και η Πρασινομήτωρ. Ε ρε γλέντια!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-84880416924293482622011-07-21T17:17:00.001+03:002011-07-21T17:18:17.007+03:00Σήμερα το πρωί...Εξύπνησα στο παλιό μου φοιτητικό δωμάτιο στην Πόλη των Ανέμων, το δωμάτιο που έσασα εγώ οπως το ήθελα, τζαι στο κρεβάτι μου το παλιό, τζίνο που έλυσα απειρες ασκήσεις χημείας πανω.<br />
<br />
Εξύπνησα τζαι εμπήκα στο σαλόνι. Τούτο που με τόση χαρα εδιακοσμήσαμε μαζι με την Πρασινάδα. Εκατσα πας τον καναπέ, τον καναπέ που έλυσεν ο κόλος μας πάνω βλέποντας ταινίες με την Πρασ.<br />
<br />
Ανοιξα τζαι την εξώπορτα του δωματίου μου που οδηγεί στο πάτιο το μεγάλο. Την πόρτα που άννοια πάντα να δω πόσον εσσιόνησεν την προηγούμενη νύχτα. Εθθυμήθηκα τζαι το θρυλικό Σέρβικο παρτυ που εκάμαν οι γειτόνοι πας τούτη την βεραντα τζαι πόσο μας εσπάζαν τα νευρα.<br />
<br />
Μετα εφαμεν μπρεκφαστ με την Πρασινάδα, στις θέσεις μας που εκαθούμασταν πάντα. Η Πρασ εντύθηκε εσαστηκεν τζαι εφυεν για το λαμπ της. Περκι μας γράψει κανένα Μπιγκ Λαμπ Θηορι επεισόδιο σήμερα.<br />
<br />
Σε λλιο εννα πάω για λαντς με μια φίλη, στον αγαπημένο μας τοπο, τζαμε που τες αποχαιρετισα τις κορούες πέρσι ετσι τζαιρό.<br />
<br />
Σάννα τζαι εν επερασε ούτε μια μέρα που τότε που εφυα.<br />
<br />
<br />
Πι.Ες. Το επόμενο ποστ εν θα εν νοσταλγικό, εννα σας πώ για της περιπέτειες μας με τον Αλλον Κυπραιον στη Ελβετία!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-39342645177214097322011-07-11T12:31:00.000+03:002011-07-11T12:31:36.112+03:00Αμα συμβαίνουν έτσι τραγωδίες όπως την σημερινή, κάμνει με να σκέφτουμε πόσο μικρή εν η ζωή, τζαι πόσο ευκολα μπορούν να χαθούν ανθρώποι τζαι εσύ ουσιαστικά να μεν μπορείς να κάμεις τίποτε. Νευριάζει με η ιδέα του να μεν μπορεί κανένας να κάμει τίποτε. Κάθεται σαν μια πέτρα στο στομάχι μου. Τζαι κάμνει με να συνειδητοποιώ πως ούλλα όσα με αγχώναν εχτές τζαι προχτές, εν ασήμαντα, τζαι πως το πιό σημαντικό είναι να περνούμε καλά την δεδομένη στιγμή γιατί κανένας ενιξέρει τι του ξημερώνει αύριο.<br />
<br />
Σε έτσι περιπτώσεις ενεσηει πολλά που μπορουμε να κάμουμε. Όσοι μπορούν να παν να δώκουν αίμα. Οι υπόλοιποι να περιορίσουμε την χρήση ηλεκτρισμού. Εγώ εννα περάσω την μέρα με τους δικούς μου τζαι να ευχαριστίσω τον Θεό που είμαστε ούλλοι καλά. Εννα προσευχηθώ τζαι για τζίνους που εχάσαν τους δικούς τους σήμερα, να έχουν δύναμη να προχωρίσουν.Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-58571348245701569822011-06-06T21:18:00.000+03:002011-06-06T21:18:21.462+03:00Just another manic mondayΈχει κάποιες μέρες που ξυπνά το πλάσμα ανάποδα τζαι ούλλα φαίνουνται του μαύρα τζαι γέριμα. Μια που τούτες τις μέρες ήταν και η σημερινή.<br />
<br />
Εκατάλαβα το που το πρωί που έπαιζε το ξυπνιτήρι τζαι εγώ εν ετάρασσα. Λαλείς να φταίει που εψές εψιλοξενικτήσαμε με τον Άλλον Κυπραίον που παραθερίζει Κύπρο τούτες τις μέρες; Οξα εν τζίνο το παλιοκουνούπι που εν με αφήνει να κοιμηθώ τις τελευταίες μερες;;<br />
<br />
Τελοσπάντων, κουτσά στραβά εσηκώστηκα, εσάστηκα τζαι ίσιωσα να πάω δουλεία με μισή ώρα καθηστέρηση. Νευριάζω πολλά να πηαίννω καθηστερημένη κάπου, αν τζαι εν πράμα που συμβαίνει σπάνια. Στάνταρντ επειδή αργησα έκατσα και πολλή ώρα μες την κίνηση. Ευτυχώς οι μιτσιοί γράφουν εξετάσεις τζαι εν με εγύρεψε κανένας.<br />
<br />
Καταφτάνω δουλειά τζαι αποφασίζω να κρεμμάσω κατι ποστερς μες την τάξη μου που εκάμαν οι μιτσιοί. Στο σχολείο που δουλέυκω εν ούλλα Ντου Ιτ Γιορσελφ, τζαι ετσι επήα τζαι έπιασα την σκαλούα του επιστάτη τζαι εφκήκα μόνη μου να τα κρεμμάσω. Νόουτ ττου σέλφ: αμαν εν 100 χρονών η σκαλούα τζαι είσαι τζαι λλιον αχάπαρη (οποιαδήποτε συνονυμία με την γνωστή μπλόκερ είναι τυχαία) καλύτερα να μεν φκεις πάνω μόνη σου. Τέλοσπαντων είμαι ακόμα ζωντανή.<br />
<br />
Εκρέμμασα τα πόστερς, έπληνα τζαι λλίο τους πάγκους τζαι κάτι μπίκερς που ήταν λερωμένα τζαι έκατσα να διορθώσω τα γραπτά της πρώτης λυκείου. Πιάννουν με τα νεύρα όταν διαπυστώνω οτι η μισή τάξη οι μόνο εν επερασε αλλά μάλιστα επιασε πάτο. Τελοσπαντων, αφηκα τα τζαμέ τζαι είπα να τα ξαναδώ αύριο που θα είμαι πιό ήρεμη.<br />
<br />
Σχολάνουμε τζαι πάω ολόισια πιντωμένη στα ιδιαίτερα. Πρώτη μαθήτρια για σήμερα ήταν η αγαπημένη μου κορούα. Μαθήτρια του Α λέβελ η κορού τζαι μάλιστα εξυπνη πολλά, εν η χαρά μου να της κάμνω μάθημα. 1.5 ώρα περνά αβίαστα τζαι αι όλμοστ φοργκοτ αι ουος χαβινγκ ει μπαντ ντει, ώσπου τζαι έρκεται η ώρα της δεύτερης μαθήτριας, ο φόβος και ο τρόμος της κάθε καθηγήτριας. Ροκόλα 14 χρονών με μνήμη χρυσόψαρου<br />
<br />
Ξιπ: τα ηλεκτρόνια εν αρνητικά οκ; τζαι τα προτόνια θετικά, αρα αν έχω 10 ηλεκρόνια και 10 προτόνια σύνολο ποιο είναι το σθένος;<br />
Μαθητρια: ΕΕΕΕΕΕεεεε θύμησμου ξανά τι εν τα ηλεκρόνια;;;<br />
<i>(φερτε μου το πτυχίο μου να το σσισω τωράαα!!)</i><br />
<br />
Τελείωνει αργά και βασανιστηκά το μάθημα μαζί της και επιτέλους μπορώ να πάω σπίτι. Πετάσσουμε πρωτα να κάμω τζαι κάτι δουλειούες τζαι κατα τις 7 επιτέλους μπορώ να φάω τζαι να πνάσω.<br />
<br />
Τζαι τζαμε που λαλείς εννα μου περάσουν τα νέυρα για σήμερα, πιάννεις<br />
μήνυμα που τον ακατανόμαστο. Τζαι τζαμέ που είπες εν θα ξανασχολήθείς μαζί του, πάλε ππέφτεις στην παγίδα τζαι απαντάς του. Τζαι τζαμέ που είπες πως αν σου πει να φκείται έξω για φαή εννα του πεις οι, πάλε απαντάς του ναι. Τζαι τζαμέ που είπες πως τζίνος φταίει που σου συμπεριφέρεται έτσι , καταβάθος ξέρεις οτι εν εσύ που φταίεις που τον αφήνείς!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/lAZgLcK5LzI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-8913617971196347102011-04-10T13:37:00.000+03:002011-04-10T13:37:51.711+03:00Γιαγια ΠρασινάδαΗ γιαγιά η Πρασινάδα εν η μάμμα της Μάδερ, και η γιαγία που εμεγάλωσε εμένα και την αδερφή μου την μεγάλη, την γνωστή Πρασινάδα. Αν δεν ξέρεις αγαπητέ αναγνώστη ποιά εν η Πρασινάδα, πρώτον αντροπή σου και δευτερον θα την βρείς <a href="http://drprasinada.blogspot.com/">εδώ</a>.<br />
<br />
Που λετε λοιπον, η γιαγιά η Πρασινάδα εμεγάλωσε μας γιατί η Μάδερ ήταν καρριαρ γουμαν και εδούλευε πολλές ώρες. Η Μάδερ όμως ως κοψονούρισσα καρριερ γούμαν εκτισε πουπάνω που την μάμμα της οπόταν ήταν πολλά ευκολο να μας προσέχει η γιαγιά.<br />
<br />
Η γιαγιά Πρασινάδα ηταν πολλά κουλ γιαγιά πάντως. Καμία σχέση με τις άλλες γιαγιάδες. Οταν εγεννήθηκε η Πρασινάδα τζουνιορ, η γιαγιά ηταν 44 χρονών και οταν εγεννήθηκα εγώ η γιαγιά ηταν 48. Εντύνετουν πάντα μοντέρνα, με τα κολάν της και τις μακριές φαρδιές μπλούζες πάντα, τα μαλλιά τα σούπερ σγουρά τα ξανθά και το νύχι πάντα βαμμένο εντονο κόκκινο. Πάντα εφορούσε τα ίδια 6 βραχιόλια που εκάμναν χαρακτηριστικό ήχο.<br />
<br />
Κάθε καλοκαίρι, μόλις εκλείαν τα σχολεία εγω και η Πρασινάδα εσάζαμεν τα πράματα μας και επηέναμε με την γιαγιά στο εξωχικό στην Λάρνακα. Ήταν η αγαπημένη μας εποχή του χρόνου!! Η γιαγιά λάτρευε το ψάρεμα και εξυπνούσε μας κάθε πρωί που το χάραμα του φου να μας πάρει μαζί της να ψαρέψουμε. Έμαθεν μας να παίζουμε και χαρτιά, σοβαρά παιχνίδια δηλαδή πόκερ, θανάση, δυναμίτη κτλ. Εγώ να φανταστείτε ήξερα να παίζω χαρτιά πρίν παω σχολείο! Τότε οι γονείς μου είχαν γοράσει καινούριο αυτοκίνητο, και τα γράμματα του ήταν ΑΑQ. Όταν το είδα εγώ ενθουσιάστηκα γιατί το νέο μας αυτοκινητο ήταν Ασσος Ασσος Δαμα!! Της γιαγιάς αρεσκε της επίσης να παίζει μαζί μας Αττάρι (εν έιχεν χ-μποξ τζαι ουιι τότε) τζαι γενικός επερνούσαμε τέλεις μαζί της.<br />
<br />
Σήμερα όπως κάθε χρόνο, εκάμαμε το μνημόσυνο της γιαγιάς της Πρασινάδας. Φέτος εκλείσαν 16 χρόνια που τότε που την εχάσαμε! Πως περνά ο καιρός, εν εσταμάτησα όμως να την σκέφτουμε, κάθε φορά που βάλλω βραχιόλια, κάθε φορά που παίζω χαρτιά, κάθε φορά που πάω θάλασσα. Τζαι κάθε φορά που χτενίζω τα μακριά μου κατσαρά μαλλιά σαννα ακούω την να μου λαλεί " Τράβα πόνο για ομορφιά Ξιππασμένη μου", όπως μου ελαλούσε πάντα!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-77995080485549352142011-03-10T23:19:00.000+02:002011-03-10T23:19:06.420+02:00Teaching storiesΠου την μέρα που άρχισα την διδασκαλία ανακάλυψα πολλά πράματα. Ενα που τούτα τα σπουδαία που ανακάλυψα είναι πως οι μαθητές της 1ης και της 2ας λυκείου έχουν μεγάλη διαφορά.<br />
<br />
Στην 1η λυκείου τα οι μαθητές εν ακόμα μωρά. Αρέσκει τους να λαλούν τσόφτες ανέκδοτα, να καμνουν ρουκετούες τζαι να τις πετάσσουν ποδα ποτζί, να κάμνουν διάφορους ήχους τζαι να φύρνουντε στο γέλιο και γενικώς ότι αλλο κατεβεί του νου τους. Οι έννοιες τους περιτρυγιρίζονται απο το ποιός έκαμε γενέθλια το Σάββατο, πότε εννα παν μολ τζαι ποιο εν το αγαπημένο τους έργο στο σινεμά.<br />
<br />
Στην 2α λυκείου, οι μαθητές ανακαλύπτουν την τασσινόπιττα. Σε τούτη την περίπτωση η τασσινόπιττα εν το έξω, συγκεκριμένα το κλάμπ, το ποτό τζαι γενικός το ξενύχτι. Αρέσκει τους να σκέφτουνται τι εννα φορήσουν στο Νουόβο που εννα παν ( τον τζαιρο μου το Νουόβο ήταν το κριμ εξτριμ νομίζω) και να κουτσομπολεύκουν ο ένας τον άλλο. Αντί για ρουκετούες προτιμούν να στέλουν μυνήματα πας τα κινητά, τζαι με την πρώτη ευκαιρία να σύρνουν υπονοούμενα ερωτικόυ περιεχομένου. Ευτυχως ως την 3η λυκείου τζαι την 4η λυκέιου (είμαι σε ιδιωτικό) περνά τους.<br />
<br />
Παρ'όλο που τα μωρα μου της 1ης λυκείου αγαπώ τα, εν ο χάρος μου αμα τους έχω μάθημα. Ωρες ώρες νιώθω όπως την μπεμπισιττερ τους, τζαι σπάζουν με ώσπου να κάτσουν και να ανοίξουν τα βιβλία τους.<br />
<br />
Η συγκεκριμένη τάξη εχει πολλά αστερκα μέσα. Εχει 2-3 ταραξίες (κλασικ), 2-3 νερτς, 2-3 "ωραίες της τάξης", 2-3 προβληματικούς σε συμπεριγορά, 2-3 υπερκινητικούς και την αγαπημένη μου κατηγορία - 2 σπαστικά καλούς. Η τελευταία κατηγορία αποτελείτε απο μαθητές που είναι εκνευριστηκά καλοί.<br />
<br />
Δις ις α τρου στορι<br />
<br />
"Κυρίααααα, εν ωραία η εργασία μου;"<br />
"Ναι, αγαπη μου εν πολλα καλή"<br />
"Μα κυριιααααα σίουρα αρεσεν σου"<br />
"Ναι, αγαπη μου πολλά"<br />
"Κυριααααα σιουρα σιουρααααα;"<br />
"Ναι!"<br />
"Κυρια επήρεν μου πολλή ωρα να την κάμω"<br />
"Μπραβο! εν πολλά καλη, συνέχισε έτσι"<br />
"Κυρία εκαμα μονο 2 λαθη στο τεστ"<br />
"Ναι ξερω το μπράβο!"<br />
"Κυρίιια εν καλα μονο 2 λαθη;"<br />
"Νε μπράβο" (νευρα σπασμενα)<br />
"Κυριιιααααα εχαρικες που εκαμα μονο 2 λάθη;"<br />
"Ναι πολλα!" (νευρα λυμένα)<br />
"Κυρια εισαι περήφανη για μένα;"<br />
" Ναι, πολλά μπράβο"<br />
"Κυριαααα, εισαι πολλά καλη, αγαπωσε!"<br />
<br />
<br />
Έτσι μου κάμνουν, σπάζουν με, νευριάζουν με, καμνουν πελλάρες, βαλλω φωνές, βαλλω τιμωρίες τζαι πιάνουν με τα νευρα. Αλλα καθε μέρα που σχολάνω τζαι βλέπουν με στη πορτα, χαιρετούν με όλοι με μια χαρα, και χαμόγελα και μια αγαπη και ξεχάνω τα ούλλα. Ως την επόμενη μερα τουλάχιστον.Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-44046620435818772002011-01-13T21:31:00.000+02:002011-01-13T21:54:23.285+02:00Απογευματινοί Επισκέπτες (2)Ντριιιιν ντριιιιννννν κτυπά το κουδούνι.<br />
<br />
Ανοίγει η Μαδερ, και βλέπει μπροστά της μια άγνωστη κυρία με ενα βαλιτσάκι. Ακολουθεί η εξής συζήτηση.<br />
<br />
Μ-Μάδερ ΑΚ-Άγνωστη Κυρία<br />
<br />
Μ- Παρακαλώ να σας βοηθήσω.<br />
ΑΚ- Είσαστε η κυρία του σπιτιού;<br />
Μ- Ναι.<br />
ΑΚ - Κυριά μου μπορώ να σας απασχολήσω για 10 λεπτά;<br />
Μ- Αν είναι για να αγοράσουμε κατι, συγνώμη αλλά δεν ενδιαφερόμαστε.<br />
ΑΚ- Μα όχι κυρία μου είσαστε απο τις τυχερές που εδιαλέξαμε απο την περιοχή σας, και αν απαντήσετε σωστά σε 8 από τις 10 ερωτήσεις μας τότε θα κερδίσετε εντελώς δωρεάν δώρα αξίας 2000 ευρώ!!<br />
Μ - οκ, αλλά σας το ξαναλέω αν πρέπει να αγοράσουμε κάτι δεν ενδιαφερόμαστε.<br />
ΑΚ - όχι μην ανησυχείται ειναι δώρα τα οποια προσφέρουμε για διαφημηστικούς σκοπούς<br />
Μ(με δυσταγμό) - οκ ελάτε μέσα.<br />
<br />
Ξεκινούν οι ερωτήσεις. Εγώ απο την δεύτερη ερώτηση κιόλας εκαταλαβα ότι μάλλον κάποια παγίδα θα υπάρχει. Οι ερωτήσεις ήταν σχετικά ευκολες. Ήταν και μαλτιπολ τσοις και η κοπέλλα μας έδεινε και χιντς αμα ήταν καμιά ερώτηση που δεν ξέραμε. Ένιωθα ότι έπαιζα σε τηλεπαιχνίδι!!<br />
<br />
Κυρία Ξιππασμένη, ποιός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Κύπρου μας;<br />
Κυρία Ξιππασμένη, ποιά είναι η πρωτεύουσα της Αργεντινής;<br />
<br />
Η Μάδερ και εγώ επήραμε φωτιά!!!<br />
<br />
ΑΚ- "Μα κυρία ξιππασμένη είσαστε πολλά καλή τι επαγγέλεστε;"<br />
Ξ- " Εεε ειμαι καθηγήτρια"<br />
ΑΚ- "οοοο μα μπράβο σας....!"<br />
<br />
Φτάνουμε σε κρίσιμη ερώτηση<br />
"Ποιός εφεύρεσε τον ασύρματο;;;"<br />
<br />
Κάπου εδώ ζητούμε την βοήθεια του κοινού δηλαδή της απανταχόυ παντογνώστη Πελλαμένης, η οποία πας τις γενικές γνώσεις είναι τσάκκος.<br />
Κάμνει λοιπόν την γκέστ εμφάνιση η Πελλαμένη και δίνει την σωστή απάντηση. Ο Μαρκόνι εφεύρεσε τον ασύρματο!!!<br />
<br />
Κάπου εδώ η ΑΚ ξεκινά τους πανυγυρισμούς!! Κονγρατσιουλάσιονς εντ Σελαπρέισιονς στην οικογένεια Ξιππασμένου!!! Αρχίζει να μας παρουσιάζει τα δώρα που κερδίσαμε δείχνοντας μας και φωτογραφίες τους.<br />
<br />
Ένα εξαίσιο σετ κρυστάλλινα ποτήρια!!! Ενα σετ κατσαρόλες 125 κομμάτια!!! Ενα σετ μαχαιροπήρουνα με το τσαντάκι τους!!! Μαχαίρια ιδικά για κόψιμο κρέατος!!! Και το φαντασμαγορικό σετ με 3 σινιά, τα οποία δεν ειναι απλά σινιά κυρίες και κύριοι ειναι σινιά απο στέινλες στιιλ, ιδικά για όλους τους φούρνους που κάθε νοικοκυρά που σέβεται τον εαυτό της θα ήθελε!<br />
<br />
ΑΛΛΆ...................όλα αυτά δικά μας δώρο αν αγοράσουμε το σετ πιάτων Βοημίας στην ιδική τιμη προσφοράς το 1300 Ευρω!!!!<br />
<br />
Η Μάδερ της εξήγησε ευγενικά πως δεν ενδιαφερόμαστε και πως της είπαμε εξ αρχής πως για να αγοράσουμε κάτι δεν ενδιαφερόμαστε και πως μόλις χάσαμε τον χρόνο μας όλοι.<br />
Η ΑΚ άλλαξε αμέσως ύφος, απο χαρωπή παρουσιαστρια τηλεπαιχνιδιού έγινε πρίχτισσα.<br />
<br />
"Μα δεν καταλάβατε καλά αυτό δεν ειναι αγορά , αυτό ειναι δώρο!! Δεν θα ξαναβρείτε ετσι ευκαιρία...."<br />
<br />
Η Μάδερ απαντούσε κοφτά "ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ...Δεν εχουμε, κυρία μου, 1300 ευρω να δώκουμε σε πιάτα!"<br />
<br />
ΑΚ- "Μα μπορούμε να σας το κάνουμε και με μικρές δώσεις!!"<br />
Μ- " ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ!"<br />
ΑΚ- "Τότε σίγουρα δεν αναγνωρίζετε τι θα πει ποιότητα!"<br />
<br />
Καπου εδω η Μάδερ αρχίζει να τα παίρνει αλλα το συγκρατεί<br />
<br />
Μ- "ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ!"<br />
ΑΚ- "Σκέψου τις κόρες σου, ειναι σε ηλικία γάμου σίγουρα θα θέλουν ένα σερβίτσιο καλό!! Εγώ θα σκότωνα να για να γοράσω στις κόρες μου αυτό και εσύ θα τις αφήσεις έτσι, κάμε τους δώρο ενα σερβίτσιο!"<br />
<br />
Μ- "Εγω κυρία τάδε μου αφήνω τις κόρες μου να διαλέγουν ετσι πράματα μόνες τους! Εν αρκετά μεγάλες. Όταν ερτει η ώρα τους, που αρκεί να ερτει, θα γοράσουν ότι θέλουν οι ίδιες." Μπράβο ρε μάδερ!!<br />
<br />
ΑΚ- " Εσεις χάνετε κυρία μου, πόσες γυναίκες θα ήθελαν να ήταν στην θέση σας....."<br />
Μ- "Τοτε παρτε το σε τζίνες κυρία μου, να γοράσουν εκείνες τα πιάτα!"<br />
ΑΚ- "Μα δεν είναι αγορά κυρία μου , με τετοια τιμή ειναι σχεδον δωρεάν...Ειναι δωρο!"<br />
<br />
Ενα δωρεάν δώρο μόνο 1300 ευρώ!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-54967247575888289302010-12-11T23:56:00.000+02:002010-12-11T23:56:17.775+02:0010 λόγοι που μου αρέσουν τα Χριστούγεννα1) Επειδή είναι ευκαιρία να μαζευτεί όλη η οικογένεια μαζί, να φάμε να πιούμε τα κρασιά μας και τις ζιβανίες μας μέχρι να μεθύσουν τόσο πολύ ορισμένοι συγγενείς που με τα δυσκολίας μετα σηκώνονται να παν σπίτι.<br />
<br />
2) Επειδή τα γκλίτερ και τα γυαλιστερά τα Χριστούγεννα δεν θεωρούνται κιτς.<br />
<br />
3) Επειδή εν ΟΚ να έχεις ενα τεράστιο δεντρο με πολύχρωμα μπαλάκια να κρέμουνται που πανω του μεσα στο σαλόνι σου χωρίς να σε περνούν για κακόγουστο.<br />
<br />
4) Επειδή είναι επίσης ΟΚ να έχεις ένα σχεδόν λάιφ σάιζ χιονάνθρωπο στο σαλόνι και να μην θεωρήσαι κρίπι<br />
<br />
5) Επειδή όλος ο κόσμος είναι γενικότερα χαρούμενος.<br />
<br />
6) Επειδή είμαι τόσο χρονων γυναίκα και πάλε περιμένω τον Αγιο Βασίλη να έρτει που την καμινάδα. (ενεν η μαμα μου ο Αγιος Βασίλης οκ???)<br />
<br />
7) Επειδή πιάνουμε άδεις που την δουλειά, που σημάινει οτι δεν είναι ανάγκη να ξυπνώ που τις 6 παρά.<br />
<br />
8) Επειδή πιάννει με μια γλυκιά νοσταλγία για τα χρόνια που περνούν, και κάμνει με να βλέπω με άλλο μάτι την ζωή μου.<br />
<br />
9) Επειδή τα καταστήματα είναι πάντα ανοιχτά.<br />
<br />
10) Επειδή φέτος θα έρτει και η αδερφή μου η μεγάλη ( αλσο νοουν ας Πρασινάδα) πολλές μέρες Κυπρο και θα περάσουμε απίθανες γιορτες!!<br />
<br />
Είναι νωρίς ακόμα αλλά Καλές Γιορτές σε όλους!!! Νομίζω οι 10 μέρες πριν τα Χριστούγεννα είναι και η πιο απολαυστηκές!!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-56420616478829655302010-10-18T15:45:00.000+03:002010-10-18T15:45:23.014+03:00Πρόταση γάμουΠριν περίπου 3 βδομάδες εδέχτηκα πρόταση γάμου! Πρωτού προλάβεις να χαρείς και ραφτείς για τον γάμο της χρονιάς αγαπητέ αναγνώστη να σε ενημερώσω πως η πρόταση προήλθε απο ένα 5χρονο αγόρι!<div>Ο εν λόγο κύριος είναι ο γιός οικογενειακών μας φίλων. Από την πρώτη μέρα που με είδε μου ανακοίνωσε με χαρά πως μιά μέρα θα με παντρευτεί γιατί με βρίσκει όμορφη! Μεχρι που πριν 3 βδομάδες μου έφερε δώρο ένα δακτυλίδι για να είμαι η γυναίκα του!</div><div>Εχτές ξαναβρεθήκαμε οικογενειακά και ακολούθησε η εξής συζήτηση</div><div>Ξ = Ξιππασμένη Α = 5χρονο αγόρι</div><div><br />
</div><div>Α "Μα πού εν το δακτυλίδι σου, γιατι εν το φορεις???"</div><div>Ξ "Άφησα το σπίτι για να μήν το χάσω"</div><div>Α "Οι θέλω να το φορείς για να ξέρουν ότι είσαι παντρεμένη μαζί μου!"</div><div>Ξ "οκ την άλλη φορά θα το φορήσω"</div><div>Α "Θέλω να ξέρεις κατι όμως....."</div><div>Ξ "Πε μου"</div><div>Α " Η δασκάλα μου στο σχολείο εν πολλά καλή και επαντρέυτηκα την και τζίνη!"</div><div><br />
</div><div> σσσλλλααααγγγκκκκκ</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div>Ηθικό δίδαγμα, τελικά οι άντρες ήτε 5, 25 ή 35 χρονών είναι σκεφτουνται το ιδιο!! Υπάρχουν βέβαια και οι εξεραίσεις.</div><div><br />
</div>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-81270646994196024412010-09-27T15:12:00.000+03:002010-09-27T15:12:19.072+03:00Ο Ακτύπητος ξανακτυπά<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Lucida Grande'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Αν το εβρετε που επήα το Σαββατοκυρίακο που μας πέρασε!! Εν θα σας πω....θα σας αφήσω να μαντέψετε και να σπάσετε που την ζήλια....</span></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgci5aSxAcVflk256GJPHSpSfRRVW2JL1S73xKcgdYw8FBtov7M2wpiMch2GpuQw848OrP2ZlfpASu_gWF8QSBTungLnXcIi2zCKRkZ2cd4P5iVN7QFS2dCkmHPicYqBnyI_AFfRy_ovXUQ/s1600/CIMG3115.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgci5aSxAcVflk256GJPHSpSfRRVW2JL1S73xKcgdYw8FBtov7M2wpiMch2GpuQw848OrP2ZlfpASu_gWF8QSBTungLnXcIi2zCKRkZ2cd4P5iVN7QFS2dCkmHPicYqBnyI_AFfRy_ovXUQ/s400/CIMG3115.JPG" width="400" /></a></div>Τούτο με υποδέχτηκε στην είσοδο.....Σορρυ απαγορεύετουν να σκεπαστούν μάλλον.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0XbpwQ3rZEYaDHl_wjsF7KRnnLR_UONAMZ_nNQap5gMQ52_j3HzB2J3Hs-l_iuFul_y7PKXbEu6dim9eFUBQe78sGi0Anl_8PYkfwQSqpGN2OF-i1_E3SJ_CyurwVkVLSuliopDx1nFUh/s1600/CIMG3118.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0XbpwQ3rZEYaDHl_wjsF7KRnnLR_UONAMZ_nNQap5gMQ52_j3HzB2J3Hs-l_iuFul_y7PKXbEu6dim9eFUBQe78sGi0Anl_8PYkfwQSqpGN2OF-i1_E3SJ_CyurwVkVLSuliopDx1nFUh/s400/CIMG3118.JPG" width="400" /></a></div>Αλλά μονο απον ρικουεστ....και χρεώνεται περ χαρτζί<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi256qXjGbLrOZaJPdQq0uz_xQBlZClwtpCrOGc-UUUxjH64WmKfWa3NhcbrAGBqSvysTD7oOCUFFE9c9dSc7CxsjWEwpv2FdrJtHpjd1Pijh9mMlSLnGYesf6q2QTyV2aOlj3HG_RXWi8c/s1600/CIMG3121.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi256qXjGbLrOZaJPdQq0uz_xQBlZClwtpCrOGc-UUUxjH64WmKfWa3NhcbrAGBqSvysTD7oOCUFFE9c9dSc7CxsjWEwpv2FdrJtHpjd1Pijh9mMlSLnGYesf6q2QTyV2aOlj3HG_RXWi8c/s400/CIMG3121.JPG" width="400" /></a></div>Είχε και λουκουμάδες......καζαντί δεν ειδα δυστυχώς....<br />
Τσεντούα ναίλον εν ετόλμησα να πάρω....ακουσα εν γίνεται!<br />
<br />
Οποιος εβρει που επήα κερδίζει μια φίζα γλυκό καριδάκι και ενα κουπούδι παλουζέ!<br />
<br />
<br />
<br />
Πι.Ες. Σορρυ για τις κακής ποιότητας φωτογραφίες, ήμουν αντερ κκάβερXippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-53428975010143344802010-09-16T20:31:00.000+03:002010-09-16T20:31:46.429+03:00Έτα και τα δικά μου 10<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Lucida Grande'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Τελευταία και καταυδρωμένη γράφω σας και τα δικά μου 10 που αγαπώ </span></span></span></span><br />
<br />
<br />
1) Πρώτα πρώτα βάλω τις αδερφές μου. Αγαπώ τες οσο τίποτε άλλο! Αρέσκει μου να περνούμε χρόνο μαζί, να κάμνουμε αστεία και γενικός να ταράσσουμε το σπίτι. Αρέσκει μου να νιώθω οτι θα τις έχω για πάντα στην ζωή μου. Αξίζει ολόκληρο μπλογκ ποστ τούτο το θέμα! Αγαπώ τζαι τους γονείς μου ενοείται αλλά στις αδερφές μου έχω μιαν αδυναμία<br />
<br />
2) Αρέσκει μου τζαι την χημεία. Νιώθω οτι λύει πολλές που τις απορίες μου.<br />
<br />
3) Αρέσκει μου πολλά να με πιάνει μανία με μια σειρά. Τούτη την εποχή βλέπω συνέχεια το law and order: Special Victims Unit. Αρέσκει μου ιδιαίτερα να έχει υποθέσεις με δικαστήρια, είναι το καλύτερο μου<br />
<br />
4) Αρέσκει μου επίσης το καλό φαι. Εννα μου πείτε τωρά σε ποιόν εν αρέσκει! Αρέσκουν μου τα γκουρμέ γεύματα και ιδιαίτερα η μακαρονάδες! Επίσης έχω μια αδυναμία στα αλμυρά, οπόταν μπορεί κάποτε να δώκετε πάνω μου σε κανένα Ζορπά<br />
<br />
5) Αρέσκει μου ο ύπνος τζαι το χουζούρεμα. Εν πιστέυκω οτι το να κοιμπάσε είναι χάσιμο χρόνου, αντιθέτως είναι μια απλή απόλαυση που όλοι μπορούμε να έχουμε.<br />
<br />
6) Αγαπώ και το ιντερνετ, παρόλο που με τα κομπιούτερς δεν είμαι ιδιαίτερα καλή. Αρέσκει μου επίσης να μαθαίνω νέες πληροφορίες. Γι'αυτό και μου αρέσκουν τα μπλόγκς. Μαθαίνω κάθε μέρα και κατι καινούριο. Που τις έρευνες της Μάνας και τα νεα γκάτζετς που τον Ινβίκτους, ως τα θέματα του Ντιφάιανς (που οφείλω να ομολογήσω εν τα αγαπημένα μου)<br />
<br />
7) Αγαπώ τα ταξίδια. Αρέσκουν μου πολλά τα αεροδρόμια, παρόλο που φοούμε πολλά τα αεροπλάνα. Βλέπεις κόσμο που παντού. Κάμνει με να νιώθω οτι κανένας εν ανήκει πούποτε, σε καμία χώρα. Ενιξερω γιατί αλλα τούτη η αίσθηση αρέσκει μου.<br />
<br />
8) Αγαπώ πολλά τους γέρους. Αρέσκει μου να ακούω τις ιστορίες τους που τα παλιά και να σκέφτομαι πώς θα ήταν αν ζούσα τότε. Αρέσκει μου να ακούω τις εμπειρίες τους και να μαθαίνω. Όση ώρα και να με βάλεις να κάτσω με ηλικιωμένους εν με πειράζει καθόλου! Κάτι θα βρούμε να πούμε.<br />
<br />
9) Αγαπώ και την παρέα μου της Αμερικής. Τις κουβέντες που λέω μαζί τους νομίζω εν μπορώ να τις πω με κανένα. Με τούτα τα άτομα νίωθω οτι μπορώ να πω τα πάντα χωρίς να με κρίνουν, μπορώ να είμαι ο εαυτός μου και να νιώθω άνετα<br />
<br />
10) Το τελευταίο είναι και λίγο επιφανιακό, αλλα αγαπώ τα καταστήματα. Συγκεκριμένα αγαπώ τα άουτλετς τις Αμερικής. Δώσμου καταστήματα και πάρε μου την ψυχή! Αμα γοράζω κάτι καινούριο νιώθω μια ανανεώση, και η ανανέωση εν καλό πράμα, ιδικά για μένα που βαρκούμε εύκολα.<br />
<br />
Και έτσι για να έχει ενα τουιστ η υποθεση σας γράφω και τα 10 πράματα που δεν αγαπώ. Προσκαλώ σας όλους να γράψετε και τα δικά σας!<br />
<br />
1) την μουρμούρα<br />
2) την γκρίνια - είναι ενα είδος μουρμούρας που μου σπάζει ιδιαίτερα τα νεύρα<br />
3) τους ανθρύπους που παραπονιούνται συνεχεια για τα πάντα. Τούτο εν το αντέχω με τίποτε<br />
4) Τους καυγάδες. Αποφέυγω τους αφάνταστα. Ούτε μπορώ να θυμηθώ αν εκαμα καυγά ποτε με κανένα. Θεωρώ οτι αν διαφωνώ με κάποιον είναι χάσιμο χρόνου να τσακωθώ μαζί του<br />
5) το λεμόνι, και οτιδήποτε ξινό<br />
6) τους ανθρώπους που είναι ξινοί και δεν τους αρέσκει τίποτε.<br />
7) Τις δίαιτες. Ποττέ εν κάμνω. Μακριά που μας έτσι πράματα.<br />
8) το κατινιό - είδος μικροπρεπούς κουτσομπολιού<br />
9) την αγένεια -ακομα και αν δεν εκτιμάς τον άλλο, σεβάστου τον.<br />
10) τους ανθρώπους που παραβιάζουν τους νόμους και το θεωρούν και σπουδαίο.Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-22288220402594439472010-09-03T15:23:00.000+03:002010-09-03T15:23:50.062+03:00"φέτος θα σας κάμνω χημεία"Με αφορμή την νέα σχολική χρονιά, την νέα μου δουλεία ως καθηγήτρια και το ποστ του <a href="http://nixterinospodilatis.blogspot.com/2010/09/bad-education.html">Νυχτερινού ποδηλάτη</a>, σήμερα θα γράψω τις λίγες μου εμπειρίες από την εκπαίδευση.<br />
<br />
Πέρσι, τέτοιες μέρες, παράλληλα με την έρευνα στο πανεπιστήμιο εβάλαν με να διδάσκω και ένα μάθημα χημείας για πρωτοετής. Θυμούμε την τελευταία νύχτα πριν το μάθημα εν έκλεισα μάτι. Εσκέφτουμουν συνέχεια αν θα τα καταφέρω. Εσκέφτουμουν πως να σταθώ μπροστά τους και να τους συστηθώ χωρίς να λυποθυμήσω, τζαι εσκέφτουμουν λίγα χρόνια τους περνώ και αν θα με πάρουν στα σοβαρά.<br />
<br />
Την πρώτη μέρα εμπήκα μεσα στην τάξη. Μια εικοσαριά βλέμματα ήταν καρφωμένα πάνω μου και εγώ επροσπαθούσα να συγκρατήσω την καρδία μου που να κτυπά 200 κτύπους το δευτερόλεπτο!<br />
"Είμαι η Ξιππασμένη Ξιππασμένου, και φέτος θα σας κάμνω χημεία"<br />
Επέρασε μιά ώρα μάθημα τζαι κανένας δεν άνοιξε το στόμα του να πει κουβέντα, εχτος που το όνομα τους.<br />
<br />
Επήα σπίτι μες τον πανικό. "Φακκά μου να διδάσκω", είπα της ΚΑΣ "Εν κάμνω εγώ για έτσι πράματα!" Είπε μου να κάμω υπομονή και θα περάσει χωρις να το καταλάβω.<br />
<br />
Οι πρώτες μέρες επεράσαν έτσι, 40 μάθκια να με βλέπουν και εγώ να μιλώ. Σιγά σιγά επερνούσα παραπάνο ώρα μαζί τους, έμαθα τα ονόματα τους, έμαθα τι θέλουν να κάμουν στην ζωή τους τζαι για τα όνειρα τους. Εμάθαν με και τζείνοι εμένα, και χωρίς να το καταλάβω άρχισα να ανυπομονώ κάθε μέρα να τους δω, τζαι να βρίσκω νέους τρόπους να κάμνω την χημεία να τους είναι πιο ενδιαφέρον.<br />
<br />
Που τούτη την χρονιά έμαθα πολλά. Μια ίστορία που δεν θα ξεχάσω. Που τις πρώτες μέρες είχα προσέξει μια κορούα ήσυχη πολλά. Εκάθετουν πάντα στην γωνια. Ήταν πολλά εργατική αλλά ήταν πάντα φοβισμένη. Το πρώτο διαγώνισμα εν το επέρασε και πιστευα και εγώ πως εν της αρέσκει η χημεία, ή μάλλον οτι δεν τραβά. Άρχισα και εγώ να κάθουμε παραπάνω ώρες μαζί της και εκατάλαβα πως είχε πολλές βασικές ελλείψεις, και σιγά σιγά αρχίσαμε να τις καλύπτουμε μια μια. Εν θα ξεχάσω το βλέμμα της όταν της έδωκα πίσω το δεύτερο διαγώνισμα. Τα μάθκια της αρχίσαν να γυαλίζουν οταν της είπα ότι έπιασε χωρίς υπερβολή τον πιο ψηλό βαθμό. Είπε μου ένα ψυθιριστό ευχαριστώ και ένιωσα ότι επετούσα.<br />
<br />
Τελικά, τωρά που το σκέφτουμε, εν μου ήταν καθόλου δύσκολο να πάρω την αποφάση να παρατήσω την έρευνα στο εργαστήριο και να κάμω την διδασκαλία το νέο μου επάγγελμα. Νιώθω τυχερή που αμέσως εκάταφερα να μπω σε ένα σχολέιο που νοιάζεται, με συναδέλφους που έχουν πολλή πάθος και όρεξη για να διδάξουν.<br />
<br />
Την τετάρτη εν η πρώτη μέρα που έρκουνται οι μαθητές μου. Πάλε την Τρίτη την νύχτα εν θα κοιμηθώ, πάλε θα αγχωθώ οταν δω τα 40 μάθκια να με βλέπουν έντονα, πάλε θα απορώ αν θα τα καταφέρω να τους κερδίσω, τζαι να τους βοηθήσω να βρούν τον δρόμο τους. Πάλε αγχώνουμε τι εννα τους πώ στο πρώτο μάθημα.<br />
Νομιίζω θα πω το περσινό.<br />
<br />
"Είμαι η Ξιππασμένη Ξιππασμένου, και φέτος θα σας κάμνω χημεία!"Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-4098906143260423772010-08-30T00:27:00.000+03:002010-08-30T01:13:16.772+03:00Απογευματινοί ΕπισκέπτεςΣήμερα, εγώ και η Μαδερ Ξιππασμένη εκαθούμασταν στην βεράντα μας αμέριμνες, απολαμβάνοντας το απογευματινό καφεδάκι, όταν είχαμε την τύχη και την ατυχία να έχουμε απρόσμενες επισκέψεις απο μια παλιά "γνωστή" της Μάδερ. Τύχη, γιατί έτσι επισκέψεις αποτελούν πηγή έπνευσης για τον άμοιρο μπλόγκερ που πάσχει απο απο ραιτερς μπλοκ αλλά και ατυχία γιατί στην πολλή την ώρα σικκιρτάς. Η σημερινή μας λοιπόν επίσκεψη, ήταν ισάξια με επισκέψεις αγνώστον που έρχονται για να σε καλέσουν σε γάμους και σε βαφτίσια των παιδιών τους. Άνηκε στην κατηγορία γυναικών που δεν δουλέυουν, ασχολούνται με το νοικοκυριό και τις υποθέσεις των άλλων.<br />
<br />
Με το που έκατσε η απογευματινή επισκέπτρια (ΑΕ), αρχισε να μας λαλεί για το πόσα χρόνια έχει να μας δει (σίουρα πάνω που 25 ήθελα να της πω αφού εν θυμούμαι να την είδα ποτε!) Εμεγάλωσα λαλεί, έγινα γυναίκα και τωρά θα πιάσω και δουλειά...μα πότε επρόλαβα και εσπούδασα! Εξήγησα της ότι εν είμαι μωρό πιον και πως στην ηλικία που είμαι εν λογικό να ετέλειωσα τις σπουδές.<br />
<br />
Μετά είχε την εξαιρετική ιδέα η Μάδερ να πάει μέσα να κάμει καφέ και να με αφήκει με την ΑΕ μόνες μας. Σαμπαντι χελπ μι πλιζ, σε έτσι καταστάσεις! Μόλις εμείναμε μόνες μας η ΑΕ μου ανακοίνωσε με χαρά πως τωρά όχι μόνο είναι "φίλες" με την Μάδερ, αλλά ειναι και συμπεθερές! Ο άντρας της κόρης της, που μόλις επάντρεψε, έχει έναν αδερφό ο οποίος ειναι παντρεμένος με ένα ξάδερφο του γιού του θείου του παπά μου!! Μάλιστα αγαπητέ αναγνώστη μου, τούτο είναι συμπεθεριλίκκι! Η ΑΕ ήταν μάλιστα πολλά χαρούμενη που έγινε συμπεθερά με την Μάδερ! Η Μάδερ εν μπορώ να πω οτι την έκοψε ιδιαίτερα.<br />
<br />
Επεστρεψε η Μάδερ με τα ντρινκς και η συζήτηση επήρε μια νέα, επίσης, ενδιαφέρουσα τροπή. Ξέραμε οτι η Κυπρούλλα της Μαρουλλούς "επήρεν" τον Κωστάκη της Αντρουλούς; Ξέραμε οτι η Κυπρούλλα η αρφότεχνη του Στελλάκη του γαμπρόυ του Νικολή εχαρτώθηκε τον Πανικκο μετα από 17 χρονια σχέσης; Ξέραμε ότι η Τταλλόυ που τα Λευκαρα εβάφτησε το τρίτο της παιδί; Οχι κύριε μου δεν τα εξέραμε, αλλά τωρά ενημερωθήκαμε! Μα πόσο καιρό να ζούμε στην άγνοια! Αντροπή μας που δεν εξέραμε! Εγω κάπου εκεί επερίμενα ανα πάσα στιγμή να φκάλει το προσκλητήριο αλλά τελικά ήρτε απλά για να μας δει επειδή επερνούσε που τις γειτονιές μας! Φτηνά την εγλιτώσαμε...κυριολεκτικά!<br />
<br />
Πάντως εν μπορώ να πω...εν έκατσε πολλή ώρα η ΑΕ. Μάλλον θα πήρε πρέφα πως η Μάδερ και εγώ δεν ανήκουμε στο Cyprioticous koutsompolikous species και εβαρέθηκε.<br />
Σαν έφευκε μου ανακοίνωσε με υπερηφάνεια πως και αυτής η κορη της αρφότεχνης του παπά της τελειώσε που Αμερική της σπουδες της!<br />
"Α! ναι; Σε ποιά πολιτεία; " ρωτώ εγώ<br />
" Σε καμιά μανα μου" λαλεί μου "εν που δαμέσα που το έκαμνε, εξ αποστάσεως!"<br />
<br />
Εν θέλω να υποτιμήσω τα πτυχία εξ αποστάσεως, ούτε καμιά άλλη μορφή εκπαίδευσεις, αλλά αν δεν έλυσε ο κόλος σου 8 ώρες τουλάχιστον μέσα σε αεροπλάνο, εν δικαιούσαι να λαλέις οτι εσπούδασες Αμερική!!Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-22488092495721172782010-08-22T01:10:00.000+03:002010-08-22T01:10:44.585+03:00Χρόνια πολλάΤην κοπέλλα που θα σας περιγράψω σήμερα εγνώρισα την πριν πολλά πολλά χρονια.<br />
Δεν είναι ούτε ψηλή, ούτε κοντή, μετρίου αναστήματος και κανονικού βάρους, και πολλά μα πολλά ασπρούα. Τόσο ασπρη που παρολίγον οι γονεις της να την ονομάζουν Χιονάτη αλλα δυστυχώς επρολάβαν τους άλλοι!<br />
<br />
Η κοπέλλα τούτη εχτός το ότι είναι εργατική, της αρέσει να κάμνει τα πάντα στην εντέλεια είτε είναι η δουλεία της στο γραφείο, είτε είναι το συγύρισμα στο σπίτι. Είναι ανεξάρτητη και ποτέ δεν την είδα να χρειάζεται να βασιστεί πανω σε κάποιον άλλον για οτιδήποτε. Αυτό είναι που θαυμάζω περισότερο πάνω της. Θαυμάζω επίσης την φινέτσα με την οποιά κάμνει τα πάντα. Πάντα νιώθω ότι έχω πολλά να μάθω που τούτη την γυναίκα, από απλά καθημερινά, μέχρι για θεωρίες της ζωής.<br />
<br />
Αρέσκει μου ιδιαίτερα να κάθεται να μου λαλεί ιστορίες που τα παλιά.<br />
Αρέσκει μου να πηγαίνουμε για ψώνια μαζί.<br />
Αρεσκει μου να καθούμαστε μέσα μέσα αργά την νύχτα και να φιλοσοφούμε για την ζωή.<br />
Αρέσκει μου να ακούω να μου λεν ότι σου μοιάζω.<br />
Αρέσκει μου που δεν μπαίνεις στο καλούπι του ρόλου σου.<br />
Αρέσκει μου αμα σου ζητώ συμβουλή που πρώτα με ρωτάς "Να απαντήσω ως φίλη ή ως μάμμα;"<br />
<br />
Σήμερα κλείνει τα 50 και αν μάθει ότι το γράφω διαδυκτιακά μπορεί να με σκοτώσει! Σου εύχομαι να ζήσεις άλλα τόσα και ακόμα παραπάνω γιατί είμαι τόσο χρονον γυναίκα και ακόμα έχω σε ανάγκη.<br />
<br />
Χρόνια Πολλά μάμμα!!<br />
<br />
<object height="344" style="background-image: url(http://i4.ytimg.com/vi/kgEvKTc3l6M/hqdefault.jpg);" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/kgEvKTc3l6M?fs=1&hl=en_US"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/kgEvKTc3l6M?fs=1&hl=en_US" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-42798268127739272752010-08-19T17:09:00.000+03:002010-08-19T18:30:36.744+03:00Τελευταίο Αμερικάνικο ποστ<span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;">Ακολουθεί ποστ με ύφος </span></span><strike><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;">στεναχωρημένο</span></span></strike><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;"> νοσταλγικό</span></span><br />
<br />
Εχτές ξεκίνησα να πάω για lunch με κάτι φίλους μου. Σήμερα φεύγω για Κύπρο και ήταν καλή ευκαιρία να τους αποχαιρετίσω. Είπα να περάσω που το πανεπιστήμιο κιόλας μιά και ήταν στον δρόμο μου, να το δώ και τζείνο μια τελευταία φορά τον τόπο που έβλεπα καθημερινά τα τελευταία 5 χρόνια.<br />
<br />
Όλο το καλοκαίρι ήταν νέκρα το σχολείο. Σήμερα κάτι άλλαξε. Κάμποσοι νέοι ήταν μαζεμένοι στην είσοδο κοντά στις εστιές. Ήταν οι πρωτοετής, freshmen κατα τους Αμερικάνους. Την Δευτέρα ξεκινούν τα μαθήματα και σήμερα ήταν η μέρα τους που μετακομίζουν στις εστίες. Ένα τσούρμο 18χρονα εκρατούσαν κουτιά, βαλίτσες, τσεντούες, φωνάζαν, γελούσαν. Έβλεπα τους και σκέφτουμουν πως τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους τωρά αρχίζουν, γιατί νομίζω τελικά τα φοιτητικά χρόνια είναι τα καλύτερα. (Η Βίσση κλιαρλι δεν έκαμε φοιτήτρια για να νομίζει οτι τα μαθητικά εν τα καλύτερα).<br />
<br />
Θυμήθηκα την δική μου πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο. Ήμουν ενα φοβισμένο 19χρονο, με την βαλίτσα στο ένα χέρι και τον χάρτη του πανεπιστημίου στο άλλο προσπαθώντας μάταια να προσανατολιστώ. Όλα τότε εφαίνονταν μου μεγάλα και ξένα, η Αμερική, οι τάξεις, το πανεπιστήμιο, και ένιωθα χαμένη. Θυμούμαι να κάθουμαι στο πρώτο μου μάθημα με άλλα 400 ατομα γυρώ μου και να νιώθω αβεβαιότητα για το αν θα τα καταφέρω.<br />
<br />
Που τότε επεράσαν τα χρόνια, και αύριο ξεκινώ το ταξίδι για την νέα μου ζωή στην Κύπρο. Εν σκεύτουμαι τζείνα που αφήνω πίσω, αλλά τζείνα που παίρνω μαζί μου. Στιγμές ξεγνοιαστες, χαλαρές, ανεξαρτησία, έρωτες....και το σημαντικότερο, φιλίες που γίνονται η οικογένεια σου...την ΚΑΣ, το Βούι, τον Ανώνυμο..<br />
<br />
Προχτές ένας καλός φίλος μου είπε "I hope you find your way home". Το ίδιο εύχομαι και εγώ.<br />
<br />
Υ.Γ Από το νέο ποστ θα τα λέμε απο Κύπρο.<br />
<br />
<object height="295" style="background-image: url(http://i3.ytimg.com/vi/BW9Fzwuf43c/hqdefault.jpg);" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/BW9Fzwuf43c?fs=1&hl=en_US"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/BW9Fzwuf43c?fs=1&hl=en_US" width="480" height="295" allowScriptAccess="never" allowFullScreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-24444302753739109542010-08-04T23:46:00.000+03:002010-08-04T23:46:43.875+03:00Φανουρόπιττα και 7 μονοστέφανεςΠριν καμιά βδομάδα ήρτε σπίτι η ΚΑΣ αγχωμένη. " Έκαμα μιαν έτηση για μια υποτροφία σήμερα πολλά σημαντική," λαλεί μου, "που εν πιάνουν πολλοί, τζαι αν την πιάσω θα είναι πολλά σημαντικό για την καριέρα μου."<br />
<br />
Άμεσως εγώ, ως γνήσια Κυπριοπούλλα, εισηγήθηκα να βάλουμε μέσω τον Άγιο Φανούριο. Υπο κανονικές συνθήκες εν είμαι ανθρωπος που πιστέυκει σε έτσι πράματα, αλλά η πίττα του Αι Φανουρι εν καρανττιντ σαξες. Έσηει 100% επιτυχία όσες φορές την έκαμα. Άσε που είναι και ωραιότατο σνακ με τον απογευματινό καφε.<br />
<br />
Έτσι εβάλαμε την μάμα να μας στείλει την συνταγή της νούνας μου μέσο ε-μειλ. Που να το εφανταζόταν ο Άγιος πως μιά μέρα η συνταγή της πιττας του εν να εκυκλοφορούσε διαδυκτιακά! Έστειλε μας η μάμα την συνταγή και έτσι εψές έκατσε η ΚΑΣ να την κάμει. Εγώ να πω την πικρή αλήθεια εβαρκούμουν λίγο να βοηθήσω.<br />
<br />
Εψήθηκε η πίττα με μεγάλη επιτυχία αι μαστ σει, και εκόψαμε τα 7 πρώτα κομμάτια γιατί όπως λέει η παράδοση αυτά πρέπει να φαγωθούν από 7 μονοστέφανες. Ατε βούρα να έυρεις 7 μονοστέφανες στην ξενιτιά. Εκάτσαμε εσπάσαμε με την ΚΑΣ. Εμετρήσαμε όσες εξέραμε που την δουλεία κτλ μα εν ήταν 7. Το πολλή να ήταν 4. Ήρτε μετά της ΚΑΣ η τέλεια ιδεά να το στείλουμε της Ελίζαμπεθ Τέιλορ που εν εφταστέφανη. Αι ντοντ θινκ δε σειντ γουλντ λαικ δατ λαλώ εγώ. Τέλοσπαντων, είπαμε να πάρουμε τα κομμάτια στην δουλεία και κάποιες θα βρεθούν.<br />
<br />
Έρκουμε δουλεία σήμερα και παίρνω το πρώτο κομμάτι της Κινέζας/μινι Χίτλερ μαστόρισσας μου. Εξηγώ της μπρίφλι για την πίττα τζαι παίρνω της και εξτρα κομματι αν ξέρει καμιά άλλη κοπέλλα παντρεμένη, ασπούμε καμιά φιλενάδα της (σιγα δηλαδή μεν έσηει φιλενάδες ο μίνι Χιτλερ). Λαλώ της να φάει και να πεί "Θεός ας μακαρίσει την μάνα του και τη αρφή του" (έτσι λαλούν οι θείες μου)<br />
"Whhaaat?" λαλεί μου.<br />
"You have to say RIP to his mother and his sister" λαλώ της "they died but a long time ago!"<br />
"OK" λαλεί μου "κάμε τζαι καμιάν πίττα περκι σου φανερώσει κανένα αποτέλεσμα ο Άγιος τζαι στα πειράματα σου" Shlaaaang ...........Kαι έφαν το.<br />
<br />
Μετα επήρα και ένα κομμάτι σε μιά Ινδή τζαι σε μιά Αμερικάνα. Eλπίζω να μεν έσηει πολλά ρεστρίκτιονς για την εθνηκότητα ο Άγιος.<br />
Τωρά εμείναν μου 4 κομμάτια. Που να τα πάρω??? που να βρώ άλλες 4 μονοστέφανες??? <br />
<input id="gwProxy" type="hidden" /><!--Session data--><input id="jsProxy" onclick="if(typeof(jsCall)=='function'){jsCall();}else{setTimeout('jsCall()',500);}" type="hidden" /><div id="refHTML"></div>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-31482912438411344432010-08-02T03:33:00.000+03:002010-08-02T03:51:12.796+03:00Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπουΑπό μωρά η ΚΑΣ (ριμάιντερ ΚΑΣ=Κολλητή-αδερφή-συγκάτοικος) και εγώ θέλαμε να είχαμε ένα κατοικίδιο. Κατα καιρούς είχαμε διάφορα ψαράκια, κουνελάκια, χελώνες κιλερ (έφαε η μιά την άλλη!), εταίσαμε αδέσποτα γατάκια κτλ, αλλά ποτέ δεν είχαμε αυτό που πάντα θέλαμε-ένα σκυλάκι! Η μάμα ήταν πάντα ανένδοτη στο να φέρουμε σκύλο στο σπίτι. Είναι πολλές οι ευθύνες, μας έλεγε, και το σπίτι δεν θα έμενε ποτέ καθαρό. Έτσι και εμείς εγκαταλείψαμε την ιδέα ενός σκύλου.<br />
<br />
Επεράσαν τα χρόνια, η ΚΑΣ μετανάστευσε στην Αμερική και μετά απο λίγα χρόνια την ακολούθησα και εγώ. Μιά καλή μέρα τον Σεπτέμβριο του 2008, λαμβάνουμε μιά φωτογραφία απο την μπέιμπι σις (που μένει ακόμα Κύπρο με τους γονείς), με το πιό όμορφο σκυλλάκι στον κόσμο! Ενα μικρόυτσικο χρυσό λαμπραντόρ, που έμοιαζε με πουλουκκούι!!Πιάννουμε αμέσως τηλέφωνο Κύπρο να μάθουμε ποιού είναι τούτο το σκυλλάκι. Τελικά μας ενημέρωσε η μπέιμπι σις πως το σκυλλάκι το κουκλί είναι δικό μας. Το έφερε σπίτι (σε συνεργασία με τον παπά) χωρίς να το ξέρει η μάμα!!<br />
<br />
Πάει σπίτι η καημένη η μάμα και βλέπει το κατατάλλα συμπαθέστατο τετράποδο και παθαίνει αμοκ όταν της λεν ότι είναι δικό μας! Άκουσε την η γειτονιά όλη.<br />
"Να φύγει ο σκύλος απο το σπίτι, να του βρούμε άλλο σπίτι, τούτο μας έλειπε τωρά, εν με κανεί που έχω να βουρώ εσάς, ο σκύλλος μας εμάρανε.....μπλαμπλα....."<br />
<br />
Στην πολλή ώρα εκαταφέραν να την πείσουν πως το λαμπραντόρ αυτό είναι μίνι, δεν θα μεγαλώσει άλλο, θα μείνει για πάντα μικρό και χαριτωμένο, και να κρατήσουμε τον σκύλλο δοκιμαστικά.<br />
<br />
Την επόμενη μέρα ενημερώθηκε η μάμα από κάποιους συνάδελφους οτι τα λαμπραντόρ γίνονται τεράστια και πως σε κανένα χρόνο ίσως φτάσει και τα 40-50 κιλά το σκυλλάκι μας. Ήρθε σπίτι ξανά αγανακτησμένη! Ξανα η μάμα να παρακαλά "Να φύγει ο σκύλος απο το σπίτι, να του βρούμε άλλο σπίτι, τούτο μας έλειπε τωρά, εν με κανεί που έχω να βουρώ εσάς, ο σκύλος μας εμάρανε.....μπλαμπλα.....". Ξανά εμείς παρακάλια να τον κρατήσουμε, και υποσχέσεις πως θα τον φροντίζουμε εμείς.<br />
<br />
Για να την καλοπιάσουν της είπαν να διαλέξει αυτή το ονομα που θα του δώσουμε. Ετσι, του έδωσε ενα αρχαίο ελληνικό όνομα που της άρεσε.Κάπως έτσι την έπεισαν.<br />
<br />
Από τότε επεράσαν σχεδόν 2 χρόνια, και ο Χρυσούλλης μας (ψευδώνυμο - εν επελλάναμε τελεια!) είναι πλέον μέρος της οικογένειας! Όλοι του έχουμε μια μικρή αδυναμία. Ακόμα και η μάμα! Όταν δει άλλο σκύλο στον δρόμο ή σε κάποιο σπίτι μας λέει πάντα πως ο Χρυσουλλης μας είναι καλύτερος. Και εκεί που όλοι κοροιδεύαμε τις οικογένειες που συνέχεια μιλούν για το σκύλο τους, ξαφνικά γίναμε μια που τούτες τις οικογένειες, και όπου κάτσουμε θα πούμε και καμιά ιστορία για το πώς ο Χρυσούλλης μας είναι ο πιό εξυπνος σκύλλος όλου του κόσμου.<br />
<br />
Έχει 2 βδομάδες που η μάμα και η μπείμπι σις ήρταν να μας επισκεφτούν στην Αμερική. Το κορυφάιο ήταν πως εχτές άκουσα την μάμα στο τηλέφωνο να ρωτά τον παπά πως είναι ο Χρυσούλλης, και έπαθα ενα μικρό σοκ όταν άκουσα πως ο παπάς έψηνε ρίζι και κοτόπουλο βραστό για τον Χρυσούλλη γιατι ήταν λίγο άρρωστος!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj82d7pcTy99sqvrE8s9SgA42gv49l8yq-6hC0oUL1wZ63DCOhxTvpz6riu0K2aBD6Frt_rn55aI5oLu-AHXCwRFnjiNMagMciYr5GHib8LvBH0z7Z_YVUO0Kv8g6rAJxvMAxOIvb1vfH4b/s1600/DSC00089.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj82d7pcTy99sqvrE8s9SgA42gv49l8yq-6hC0oUL1wZ63DCOhxTvpz6riu0K2aBD6Frt_rn55aI5oLu-AHXCwRFnjiNMagMciYr5GHib8LvBH0z7Z_YVUO0Kv8g6rAJxvMAxOIvb1vfH4b/s320/DSC00089.JPG" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ο Χρυσούλλης όταν ήταν ακόμα μωράκι..</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0OU__yFntEfsuS5MQwFrEEasHNPlJNkhav_ttVzz27drU7_Ig_JFOQ-u4nNTV2-JwyfwSCLds3aKLhME2FsZNspcIDP9XDjqVjFjtdEwjUAeDQFVjexSjkuPRU51YCq17_vykWB5xEyiC/s1600/CIMG2663.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0OU__yFntEfsuS5MQwFrEEasHNPlJNkhav_ttVzz27drU7_Ig_JFOQ-u4nNTV2-JwyfwSCLds3aKLhME2FsZNspcIDP9XDjqVjFjtdEwjUAeDQFVjexSjkuPRU51YCq17_vykWB5xEyiC/s320/CIMG2663.JPG" width="320" /></a></div><br />
Ο Χρυσούλλης μας σήμερα!<br />
<br />
<input id="gwProxy" type="hidden" /><input id="jsProxy" onclick="if(typeof(jsCall)=='function'){jsCall();}else{setTimeout('jsCall()',500);}" type="hidden" /><br />
<div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden" /><input id="jsProxy" onclick="if(typeof(jsCall)=='function'){jsCall();}else{setTimeout('jsCall()',500);}" type="hidden" /><br />
<div id="refHTML"></div>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8014028056241203264.post-75745557786199799982010-07-19T05:30:00.000+03:002010-07-19T05:30:26.930+03:00Music Festival<div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-4mmyJNB8cg5at6nhquciPejsAbh025wc8u08AkvEC1vOO991IcU_5EzYtOoGpuC9AM0mVthNJf22wxJwfp8ZUo5AUSG5gkUZvi6y5-o8jlEHpGOOJkv8WMc1hIWRqrd9lnnGd4SaxzAa/s1600/Unknown.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-4mmyJNB8cg5at6nhquciPejsAbh025wc8u08AkvEC1vOO991IcU_5EzYtOoGpuC9AM0mVthNJf22wxJwfp8ZUo5AUSG5gkUZvi6y5-o8jlEHpGOOJkv8WMc1hIWRqrd9lnnGd4SaxzAa/s320/Unknown.jpeg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">Το καλοκαίρι στην πόλη μας γίνεται χαμός με τα μουσικά φεστιβάλ στα πάρκα αφού ο καιρός το επιτρέπει κίολας. Το Σαββατοκυρίακο που μας πέρασε, είχαμε ένα μεγάλο ροκ φεστιβάλ στο οποίο λαμβάνουν μέρος διάφορα κυρίος σχετικά άγνωστα συγκροτήματα, ή μάλλον συγκροτήματα που τώρα είναι στο ξεκίνημα τους.</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">Την Παρασκευή σχόλασα λοιπόν νωρίς για να πάω στο φεστιβάλ! Οι συναυλίες ήταν σε ένα πάρκο κοντά στο κέντρο της πόλης. Ηλιόλουστος καιρός, πολλά συγκροτήματα, διαφορετικά ακούσματα, καλή μουσική και κόσμος με κέφι ήταν η συνταγή για μιά υπέροχη μέρα.</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwT_KhxPJHvqXiO4ISedPjamZgUx1EeY8ULVJDR3PN6OTBCwNvQ1POZxgeu-9cApMF3jQ4-doevt2eYt_I7xlPpoXkypPagHZdb8EpIh0lUFSKzmsdeF1d_iijkUvbNYrSFXrXBUJltUuZ/s1600/CIMG2972.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwT_KhxPJHvqXiO4ISedPjamZgUx1EeY8ULVJDR3PN6OTBCwNvQ1POZxgeu-9cApMF3jQ4-doevt2eYt_I7xlPpoXkypPagHZdb8EpIh0lUFSKzmsdeF1d_iijkUvbNYrSFXrXBUJltUuZ/s400/CIMG2972.JPG" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">Η συναυλία ξεκίνησε νωρίς...</div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnzFrDQs_RCTEhvb6Z7Pe1LvQddpOShcoxQj4mCnQ5FoyMatkFvUVUFwzSNN7djSHgfMLefMcA9sIthLavz6TL-2iyx_JWgiLOjsOTs_Nzisiwr__o2bmNg-lfpw4nym3tva0XkBBseZvX/s1600/CIMG2977.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnzFrDQs_RCTEhvb6Z7Pe1LvQddpOShcoxQj4mCnQ5FoyMatkFvUVUFwzSNN7djSHgfMLefMcA9sIthLavz6TL-2iyx_JWgiLOjsOTs_Nzisiwr__o2bmNg-lfpw4nym3tva0XkBBseZvX/s400/CIMG2977.JPG" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">Μέχρι το απόγευμα το πάρκο ήταν γεμάτο</div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiW9mTqffegg2Y39L31Cpn-vO6iulmUJeP1bzFBku0EPqbd2pvfk7pBww577Gn9oUw72Ea8zhUr9gjAjX06BoW5Kiybu2aKobcGLsanuGc-ptqbx9J4ASu0AViOn4KGXVkg-Y_l2NIHPLr/s1600/CIMG2986.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiW9mTqffegg2Y39L31Cpn-vO6iulmUJeP1bzFBku0EPqbd2pvfk7pBww577Gn9oUw72Ea8zhUr9gjAjX06BoW5Kiybu2aKobcGLsanuGc-ptqbx9J4ASu0AViOn4KGXVkg-Y_l2NIHPLr/s400/CIMG2986.JPG" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">Ροκ μουσική μέχρι το βράδυ</div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBiSXQxY-7lZNT3hTm-Ki8wQNeSnvp-V96ikibaIfZE6RvJiKzJWj7bWSY6eYDdVtzBoRpF6DxOy4316_3vJh4P1xxz83F63-cTluNyD-CzNyvAFOVMcM_Xfu2aQLDWwHR8oMJFOTeJ8WR/s1600/CIMG2981.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBiSXQxY-7lZNT3hTm-Ki8wQNeSnvp-V96ikibaIfZE6RvJiKzJWj7bWSY6eYDdVtzBoRpF6DxOy4316_3vJh4P1xxz83F63-cTluNyD-CzNyvAFOVMcM_Xfu2aQLDWwHR8oMJFOTeJ8WR/s400/CIMG2981.JPG" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">Είμασταν και εμέις εκει! Εγώ και ο Ανώνυμος (καλός μου φίλος) χορέψαμε στους ρυθούς όλων των συγκροτημάτων.</div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">Οι head liners της βραδιάς ήταν οι Modest Mouse. Σας αφήνω με ενα από τα τραγούδια τους. Enjoy!</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><br />
<br />
<br />
<br />
<object height="344" style="background-image: url(http://i4.ytimg.com/vi/CTAud5O7Qqk/hqdefault.jpg);" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/CTAud5O7Qqk&hl=en_US&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/CTAud5O7Qqk&hl=en_US&fs=1" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Xippasmenihttp://www.blogger.com/profile/09820133253328953243noreply@blogger.com3