Ο εν λόγο κύριος είναι ο γιός οικογενειακών μας φίλων. Από την πρώτη μέρα που με είδε μου ανακοίνωσε με χαρά πως μιά μέρα θα με παντρευτεί γιατί με βρίσκει όμορφη! Μεχρι που πριν 3 βδομάδες μου έφερε δώρο ένα δακτυλίδι για να είμαι η γυναίκα του!
Εχτές ξαναβρεθήκαμε οικογενειακά και ακολούθησε η εξής συζήτηση
Ξ = Ξιππασμένη Α = 5χρονο αγόρι
Α "Μα πού εν το δακτυλίδι σου, γιατι εν το φορεις???"
Ξ "Άφησα το σπίτι για να μήν το χάσω"
Α "Οι θέλω να το φορείς για να ξέρουν ότι είσαι παντρεμένη μαζί μου!"
Ξ "οκ την άλλη φορά θα το φορήσω"
Α "Θέλω να ξέρεις κατι όμως....."
Ξ "Πε μου"
Α " Η δασκάλα μου στο σχολείο εν πολλά καλή και επαντρέυτηκα την και τζίνη!"
σσσλλλααααγγγκκκκκ
Ηθικό δίδαγμα, τελικά οι άντρες ήτε 5, 25 ή 35 χρονών είναι σκεφτουνται το ιδιο!! Υπάρχουν βέβαια και οι εξεραίσεις.
