Γιαγια Πρασινάδα

Η γιαγιά η Πρασινάδα εν η μάμμα της Μάδερ, και η γιαγία που εμεγάλωσε εμένα και την αδερφή μου την μεγάλη, την γνωστή Πρασινάδα. Αν δεν ξέρεις αγαπητέ αναγνώστη ποιά εν η Πρασινάδα, πρώτον αντροπή σου και δευτερον θα την βρείς εδώ.

Που λετε λοιπον, η γιαγιά η Πρασινάδα εμεγάλωσε μας γιατί η Μάδερ ήταν καρριαρ γουμαν και εδούλευε πολλές ώρες. Η Μάδερ όμως ως κοψονούρισσα καρριερ γούμαν εκτισε πουπάνω που την μάμμα της οπόταν ήταν πολλά ευκολο να μας προσέχει η γιαγιά.

Η γιαγιά Πρασινάδα ηταν πολλά κουλ γιαγιά πάντως. Καμία σχέση με τις άλλες γιαγιάδες. Οταν εγεννήθηκε η Πρασινάδα τζουνιορ, η γιαγιά ηταν 44 χρονών και οταν εγεννήθηκα εγώ η γιαγιά ηταν 48. Εντύνετουν πάντα μοντέρνα, με τα κολάν της και τις μακριές φαρδιές μπλούζες πάντα, τα μαλλιά τα σούπερ σγουρά τα ξανθά και το νύχι πάντα βαμμένο εντονο κόκκινο. Πάντα εφορούσε τα ίδια 6 βραχιόλια που εκάμναν χαρακτηριστικό ήχο.

Κάθε καλοκαίρι, μόλις εκλείαν τα σχολεία εγω και η Πρασινάδα εσάζαμεν τα πράματα μας και επηέναμε με την γιαγιά στο εξωχικό στην Λάρνακα. Ήταν η αγαπημένη μας εποχή του χρόνου!! Η γιαγιά λάτρευε το ψάρεμα και εξυπνούσε μας κάθε πρωί που το χάραμα του φου να μας πάρει μαζί της να ψαρέψουμε. Έμαθεν μας να παίζουμε και χαρτιά, σοβαρά παιχνίδια δηλαδή πόκερ, θανάση, δυναμίτη κτλ. Εγώ να φανταστείτε ήξερα να παίζω χαρτιά πρίν παω σχολείο! Τότε οι γονείς μου είχαν γοράσει καινούριο αυτοκίνητο, και τα γράμματα του ήταν ΑΑQ. Όταν το είδα εγώ ενθουσιάστηκα γιατί το νέο μας αυτοκινητο ήταν Ασσος Ασσος Δαμα!!  Της γιαγιάς αρεσκε της επίσης να παίζει μαζί μας Αττάρι (εν έιχεν χ-μποξ τζαι ουιι τότε) τζαι γενικός επερνούσαμε τέλεις μαζί της.

Σήμερα όπως κάθε χρόνο, εκάμαμε το μνημόσυνο της γιαγιάς της Πρασινάδας. Φέτος εκλείσαν 16 χρόνια που τότε που την εχάσαμε! Πως περνά ο καιρός, εν εσταμάτησα όμως να την σκέφτουμε, κάθε φορά που βάλλω βραχιόλια, κάθε φορά που παίζω χαρτιά, κάθε φορά που πάω θάλασσα. Τζαι κάθε φορά που χτενίζω τα μακριά μου κατσαρά μαλλιά σαννα ακούω την να μου λαλεί " Τράβα πόνο για ομορφιά Ξιππασμένη μου", όπως μου ελαλούσε πάντα!