Χρόνια πολλά

Την κοπέλλα που θα σας περιγράψω σήμερα εγνώρισα την πριν πολλά πολλά χρονια.
Δεν είναι ούτε ψηλή, ούτε κοντή, μετρίου αναστήματος και κανονικού βάρους, και πολλά μα πολλά ασπρούα. Τόσο ασπρη που παρολίγον οι γονεις της να την ονομάζουν Χιονάτη αλλα δυστυχώς επρολάβαν τους άλλοι!

Η κοπέλλα τούτη εχτός το ότι είναι εργατική, της αρέσει να κάμνει τα πάντα στην εντέλεια είτε είναι η δουλεία της στο γραφείο, είτε είναι το συγύρισμα στο σπίτι. Είναι ανεξάρτητη και ποτέ δεν την είδα να χρειάζεται να βασιστεί πανω σε κάποιον άλλον για οτιδήποτε. Αυτό είναι που θαυμάζω περισότερο πάνω της. Θαυμάζω επίσης την φινέτσα με την οποιά κάμνει τα πάντα. Πάντα νιώθω ότι έχω πολλά να μάθω που τούτη την γυναίκα, από απλά καθημερινά, μέχρι για θεωρίες της ζωής.

Αρέσκει μου ιδιαίτερα να κάθεται να μου λαλεί ιστορίες που τα παλιά.
Αρέσκει μου να πηγαίνουμε για ψώνια μαζί.
Αρεσκει μου να καθούμαστε μέσα μέσα αργά την νύχτα και να φιλοσοφούμε για την ζωή.
Αρέσκει μου να ακούω να μου λεν ότι σου μοιάζω.
Αρέσκει μου που δεν μπαίνεις στο καλούπι του ρόλου σου.
Αρέσκει μου αμα σου ζητώ συμβουλή που πρώτα με ρωτάς "Να απαντήσω ως φίλη ή ως μάμμα;"

Σήμερα κλείνει τα 50 και αν μάθει ότι το γράφω διαδυκτιακά μπορεί να με σκοτώσει! Σου εύχομαι να ζήσεις άλλα τόσα και ακόμα παραπάνω γιατί είμαι τόσο χρονον γυναίκα και ακόμα έχω σε ανάγκη.

Χρόνια Πολλά μάμμα!!