Monday, July 11, 2011

Αμα συμβαίνουν έτσι τραγωδίες όπως την σημερινή, κάμνει με να σκέφτουμε πόσο μικρή εν η ζωή, τζαι πόσο ευκολα μπορούν να χαθούν ανθρώποι τζαι εσύ ουσιαστικά να μεν μπορείς να κάμεις τίποτε. Νευριάζει με η ιδέα του να μεν μπορεί κανένας να κάμει τίποτε. Κάθεται σαν μια πέτρα στο στομάχι μου. Τζαι κάμνει με να συνειδητοποιώ πως ούλλα όσα με αγχώναν εχτές τζαι προχτές, εν ασήμαντα, τζαι πως το πιό σημαντικό είναι να περνούμε καλά την δεδομένη στιγμή γιατί κανένας ενιξέρει τι του ξημερώνει αύριο.

Σε έτσι περιπτώσεις ενεσηει πολλά που μπορουμε να κάμουμε. Όσοι μπορούν να παν να δώκουν αίμα. Οι υπόλοιποι να περιορίσουμε την χρήση ηλεκτρισμού. Εγώ εννα περάσω την μέρα με τους δικούς μου τζαι να ευχαριστίσω τον Θεό που είμαστε ούλλοι καλά. Εννα προσευχηθώ τζαι για τζίνους που εχάσαν τους δικούς τους σήμερα, να έχουν δύναμη να προχωρίσουν.

3 comments:

Πρασινάδα said...

Κόρη εξύπνησα τζαι είδα τα τζαι έπαθα σοκ.....

madam mpotsari said...

"τζαι πως το πιό σημαντικό είναι να περνούμε καλά την δεδομένη στιγμή γιατί κανένας ενιξέρει τι του ξημερώνει αύριο."

einai mia 8ewria pou forketai polla stis voreies xwres k sto america..mindfullness...check it out!epellanan tous topous gia na mas ma8oun akrivws touto pou kat'ousian eprepe na htan autonohto

Defiance said...

Εν μπορώ να φανταστώ σε τι κατάσταση θα εβρίσκουμουν τζαι τι θα έκαμνα αν ήμουν στη θέση των συγγενών των θυμάτων. Μακάρι να έχουν δύναμη τα πλάσματα.