Only in Greektown

Ζητήται γαιδούρι σαμαρωμένο!

Εχτές το μερημέρι μετά το λαντς με τις φίλες, ειπα να πάω τράπεζα γιατί έπρεπε να κάμω μιαν πολλά σοβαρή δουλειά (να πιάσω σελινούθκια "κορτερς" για να βάλω κανένα πλυντήριο). Κάμνω το τρανσακσιον εικοσαδόλαρο σε σελίνια τζαι αποφασίζω να πάω τζαι που το γραφείο της κυρίας Κ. , που έκαμε το ντεπούτο της στα μπλόγκς φέτος σε ένα ποστ της Πρασινάδας.

Για να κάμουμε ενα γρήγορο φλας μπάκ να σας θυμίσω πως η κυρία Κ. είναι παντρεμένη με τον κύριο Γ, και οι δύο τους γύρω στα 50-55, μετανάστες εξ Ελλάδος. Την κυρία Κ. εγνωρίσαμεν την πριν αρκετά χρόνια αφού εκρατούσα 2 μαθήματα χημείας που εδίδασκε ο άντρας της στο πανεπιστήμιο μου.

Τελοσπάντων, μπαίνω στο γραφείο της εχτες γνωρίζοντας πλήρως τι με περιμένει. Φιλιά, χαρές, αγκαλιές, κάτσε να τα πούμε λαλεί μου. Κάθουμε τζαι εγώ η κακομάζαλη. Ακολουθεί η συνέντευξη συζήτηση.

ΚΚ=Κυρια Κ.         Ξ= γιορς τρουλι

ΚΚ: Και πες μου βρε Ξιπ μου, πως παει η δουλειά...
Ξ: Πολύ καλα, μου αρέσει...
ΚΚ: Και πως είναι να ζεις στην Κύπρο;;;
Ξ: Εεεεε καλά είναι, είμαι κοντά στην οικογένεια...δυσκολεύτηκα λίγο με την προσαρμογή, αλλά η δουλεία μου αρέσει και το παλέυω
ΚΚ: Πρέπει να χαίρεται η Πρασινομήτωρ που σε έχει κοντά της.
Ξ: Ναι, χαίρεται πολύ
ΚΚ: Και τώρα να συζητήσουμε κατί πολύ σημαντικό. Κατι στα προσωπικά σου, έχει προχωρίσει;;;;                 ΑΑΑ μάλιστα τωρά εμπείκαμε στο ψητό!
Ξ: Όχι κυρία Κ, είμαι ελεύθερη και ωραία.

Ακολουθεί κύρηγμα συμβουλή σε μορφή μονόλογου.

Λοιπον, ακουσε να σου πω Ξιπ μου, τώρα που θα ψάξεις για άντρα πρέπει να έχεις 2 πραγματα υπόψην σου. Είσαι μικρούλα βέβαια ακόμα αλλά ποτέ δεν είναι νωρίς για τέτοια. Λοιπον, 2 πράγματα θα κοιτάζεις να δείς πάνω σε έναν αντρα. Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι ο άντρας να μην είναι βλάκας! Γιατί μια κοπέλα σαν και εσενα δεν μπορεί να είναι με ενα βλάκα.( ακολουθησεν ριαλ λαιφ εξαμπολ) Αν παντρευτείς βλάκα θα έχεις 2 σοβαρότατα προβλήματα.
Πρόβλημα πρώτο: Θα τον βαρεθείς γιατί απλούστατα είναι βλάκας. Γιατί τι συζήτηση μπορείς να κάνεις με έναν βλάκα;;;
Προβλημα δευτερο: Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να βγουν και τα παιδιά σας βλάκες αν πάρουν απο αυτόν. Και εντάξει τον αντρα το βλάκα μπορείς να τον χωρίσεις αλλα το παιδί σου θα το έχεις μια ζωή...και είναι κρίμα το παιδί σου να βγει βλάκας!! (ακολουθησε και 2ο ριαλ λαιφ εξαμπολ)

(σαμπαντι σσουτ μι ναου!!)


Συνεχίζει το πρόγραμμα η κυρία Κ ακάθεκτη.


Δέυτερο και πολύ σημαντικό Ξιπ μου, είναι ο άντρας να είναι σε καλή οικονομική κατασταση. Γιατί μετά θα έχετε τσακωμούς για τα οικονομικά, και είναι κρίμα! Και θα σου πω αυτό που μου είπε παλιά μια φίλη μου. Καλύτερα να πάρεις γαιδούρι σαμαρωμένο, παρά γαιδούρι ασαμάρωτο, γιατί γαιδούρι θα πάρεις σίγουρα, αφού όλοι τους είναι γαιδούρια!!! (ακολουθουν 2-3 ριαλ λαιφ εξαμπολς)

Ακολουθησε κύρηγμα για το πως να τραβήξω έναν άντρα με την εξυπνάδα μου και όχι με την ομορφιά.
Ακολουθησε κύρηγμα για το ότι η ομορφιά σε έναν αντρα δεν έχει σημασία γιατι σε 5 χρόνια όταν θα συνηθήσεις την φάτσα του ο όμορφος και ο άσχημος θα βρίσκονται στο ίδιο σημείο. Σε αυτό το σημείο εξηγισε και με σχεδιαγραμμα!

Μετά το κυρηγμα, τα αμέτρητα ριαλ λαιφ εξαμπολς και τα σχεδιαγραμματα, εκατάφερα να φύω με την κκελε μου καζάνι.

Μεν ανησυχείτε φιλτατοι μπλόγκερς θα ακολουθήσει και φαμιλι ντίνερ μαζί τους αμα ερθει και η Πρασινομήτωρ. Ε ρε γλέντια!

Σήμερα το πρωί...

Εξύπνησα στο παλιό μου φοιτητικό δωμάτιο στην Πόλη των Ανέμων, το δωμάτιο που έσασα εγώ οπως το ήθελα, τζαι στο κρεβάτι μου το παλιό, τζίνο που έλυσα απειρες ασκήσεις χημείας πανω.

Εξύπνησα τζαι εμπήκα στο σαλόνι. Τούτο που με τόση χαρα εδιακοσμήσαμε μαζι με την Πρασινάδα. Εκατσα πας τον καναπέ, τον καναπέ που έλυσεν ο κόλος μας πάνω βλέποντας ταινίες με την Πρασ.

Ανοιξα τζαι την εξώπορτα του δωματίου μου που οδηγεί στο πάτιο το μεγάλο. Την πόρτα που άννοια πάντα να δω πόσον εσσιόνησεν την προηγούμενη νύχτα. Εθθυμήθηκα τζαι το θρυλικό Σέρβικο παρτυ που εκάμαν οι γειτόνοι πας τούτη την βεραντα τζαι πόσο μας εσπάζαν τα νευρα.

Μετα εφαμεν μπρεκφαστ με την Πρασινάδα, στις θέσεις μας που εκαθούμασταν πάντα. Η Πρασ εντύθηκε εσαστηκεν τζαι εφυεν για το λαμπ της. Περκι μας γράψει κανένα Μπιγκ Λαμπ Θηορι επεισόδιο σήμερα.

Σε λλιο εννα πάω για λαντς με μια φίλη, στον αγαπημένο μας τοπο, τζαμε που τες αποχαιρετισα τις κορούες πέρσι ετσι τζαιρό.

Σάννα τζαι εν επερασε ούτε μια μέρα που τότε που εφυα.


Πι.Ες. Το επόμενο ποστ εν θα εν νοσταλγικό, εννα σας πώ για της περιπέτειες μας με τον Αλλον Κυπραιον στη Ελβετία!

Αμα συμβαίνουν έτσι τραγωδίες όπως την σημερινή, κάμνει με να σκέφτουμε πόσο μικρή εν η ζωή, τζαι πόσο ευκολα μπορούν να χαθούν ανθρώποι τζαι εσύ ουσιαστικά να μεν μπορείς να κάμεις τίποτε. Νευριάζει με η ιδέα του να μεν μπορεί κανένας να κάμει τίποτε. Κάθεται σαν μια πέτρα στο στομάχι μου. Τζαι κάμνει με να συνειδητοποιώ πως ούλλα όσα με αγχώναν εχτές τζαι προχτές, εν ασήμαντα, τζαι πως το πιό σημαντικό είναι να περνούμε καλά την δεδομένη στιγμή γιατί κανένας ενιξέρει τι του ξημερώνει αύριο.

Σε έτσι περιπτώσεις ενεσηει πολλά που μπορουμε να κάμουμε. Όσοι μπορούν να παν να δώκουν αίμα. Οι υπόλοιποι να περιορίσουμε την χρήση ηλεκτρισμού. Εγώ εννα περάσω την μέρα με τους δικούς μου τζαι να ευχαριστίσω τον Θεό που είμαστε ούλλοι καλά. Εννα προσευχηθώ τζαι για τζίνους που εχάσαν τους δικούς τους σήμερα, να έχουν δύναμη να προχωρίσουν.

Just another manic monday

Έχει κάποιες μέρες που ξυπνά το πλάσμα ανάποδα τζαι ούλλα φαίνουνται του μαύρα τζαι γέριμα. Μια που τούτες τις μέρες ήταν και η σημερινή.

Εκατάλαβα το που το πρωί που έπαιζε το ξυπνιτήρι τζαι εγώ εν ετάρασσα. Λαλείς να φταίει που εψές εψιλοξενικτήσαμε με τον Άλλον Κυπραίον που παραθερίζει Κύπρο τούτες τις μέρες; Οξα εν τζίνο το παλιοκουνούπι που εν με αφήνει να κοιμηθώ τις τελευταίες μερες;;

Τελοσπάντων, κουτσά στραβά εσηκώστηκα, εσάστηκα τζαι ίσιωσα να πάω δουλεία με μισή ώρα καθηστέρηση. Νευριάζω πολλά να πηαίννω καθηστερημένη κάπου, αν τζαι εν πράμα που συμβαίνει σπάνια. Στάνταρντ επειδή αργησα έκατσα και πολλή ώρα μες την κίνηση. Ευτυχώς οι μιτσιοί γράφουν εξετάσεις τζαι εν με εγύρεψε κανένας.

Καταφτάνω δουλειά τζαι αποφασίζω να κρεμμάσω κατι ποστερς μες την τάξη μου που εκάμαν οι μιτσιοί. Στο σχολείο που δουλέυκω εν ούλλα Ντου Ιτ Γιορσελφ, τζαι ετσι επήα τζαι έπιασα την σκαλούα του επιστάτη τζαι εφκήκα μόνη μου να τα κρεμμάσω. Νόουτ ττου σέλφ: αμαν εν 100 χρονών η σκαλούα τζαι είσαι τζαι λλιον αχάπαρη (οποιαδήποτε συνονυμία με την γνωστή μπλόκερ είναι τυχαία) καλύτερα να μεν φκεις πάνω μόνη σου. Τέλοσπαντων είμαι ακόμα ζωντανή.

Εκρέμμασα τα πόστερς, έπληνα τζαι λλίο τους πάγκους τζαι κάτι μπίκερς που ήταν λερωμένα τζαι έκατσα να διορθώσω τα γραπτά της πρώτης λυκείου. Πιάννουν με τα νεύρα όταν διαπυστώνω οτι η μισή τάξη οι μόνο εν επερασε αλλά μάλιστα επιασε πάτο. Τελοσπαντων, αφηκα τα τζαμέ τζαι είπα να τα ξαναδώ αύριο που θα είμαι πιό ήρεμη.

Σχολάνουμε τζαι πάω ολόισια πιντωμένη στα ιδιαίτερα. Πρώτη μαθήτρια για σήμερα ήταν η αγαπημένη μου κορούα. Μαθήτρια του Α λέβελ η κορού τζαι μάλιστα εξυπνη πολλά, εν η χαρά μου να της κάμνω μάθημα. 1.5 ώρα περνά αβίαστα τζαι αι όλμοστ φοργκοτ αι ουος χαβινγκ ει μπαντ ντει, ώσπου τζαι έρκεται η ώρα της δεύτερης μαθήτριας, ο φόβος και ο τρόμος της κάθε καθηγήτριας. Ροκόλα 14 χρονών με μνήμη χρυσόψαρου

Ξιπ: τα ηλεκτρόνια εν αρνητικά οκ; τζαι τα προτόνια θετικά, αρα αν έχω 10 ηλεκρόνια και 10 προτόνια σύνολο ποιο είναι το σθένος;
Μαθητρια: ΕΕΕΕΕΕεεεε θύμησμου ξανά τι εν τα ηλεκρόνια;;;
(φερτε μου το πτυχίο μου να το σσισω τωράαα!!)

Τελείωνει αργά και βασανιστηκά το μάθημα μαζί της και επιτέλους μπορώ να πάω σπίτι. Πετάσσουμε πρωτα να κάμω τζαι κάτι δουλειούες τζαι κατα τις 7 επιτέλους μπορώ να φάω τζαι να πνάσω.

Τζαι τζαμε που λαλείς εννα μου περάσουν τα νέυρα για σήμερα, πιάννεις
μήνυμα που τον ακατανόμαστο. Τζαι τζαμέ που είπες εν θα ξανασχολήθείς μαζί του, πάλε ππέφτεις στην παγίδα τζαι απαντάς του. Τζαι τζαμέ που είπες πως αν σου πει να φκείται έξω για φαή εννα του πεις οι, πάλε απαντάς του ναι. Τζαι τζαμέ που είπες πως τζίνος φταίει που σου συμπεριφέρεται έτσι , καταβάθος ξέρεις οτι εν εσύ που φταίεις που τον αφήνείς!

Γιαγια Πρασινάδα

Η γιαγιά η Πρασινάδα εν η μάμμα της Μάδερ, και η γιαγία που εμεγάλωσε εμένα και την αδερφή μου την μεγάλη, την γνωστή Πρασινάδα. Αν δεν ξέρεις αγαπητέ αναγνώστη ποιά εν η Πρασινάδα, πρώτον αντροπή σου και δευτερον θα την βρείς εδώ.

Που λετε λοιπον, η γιαγιά η Πρασινάδα εμεγάλωσε μας γιατί η Μάδερ ήταν καρριαρ γουμαν και εδούλευε πολλές ώρες. Η Μάδερ όμως ως κοψονούρισσα καρριερ γούμαν εκτισε πουπάνω που την μάμμα της οπόταν ήταν πολλά ευκολο να μας προσέχει η γιαγιά.

Η γιαγιά Πρασινάδα ηταν πολλά κουλ γιαγιά πάντως. Καμία σχέση με τις άλλες γιαγιάδες. Οταν εγεννήθηκε η Πρασινάδα τζουνιορ, η γιαγιά ηταν 44 χρονών και οταν εγεννήθηκα εγώ η γιαγιά ηταν 48. Εντύνετουν πάντα μοντέρνα, με τα κολάν της και τις μακριές φαρδιές μπλούζες πάντα, τα μαλλιά τα σούπερ σγουρά τα ξανθά και το νύχι πάντα βαμμένο εντονο κόκκινο. Πάντα εφορούσε τα ίδια 6 βραχιόλια που εκάμναν χαρακτηριστικό ήχο.

Κάθε καλοκαίρι, μόλις εκλείαν τα σχολεία εγω και η Πρασινάδα εσάζαμεν τα πράματα μας και επηέναμε με την γιαγιά στο εξωχικό στην Λάρνακα. Ήταν η αγαπημένη μας εποχή του χρόνου!! Η γιαγιά λάτρευε το ψάρεμα και εξυπνούσε μας κάθε πρωί που το χάραμα του φου να μας πάρει μαζί της να ψαρέψουμε. Έμαθεν μας να παίζουμε και χαρτιά, σοβαρά παιχνίδια δηλαδή πόκερ, θανάση, δυναμίτη κτλ. Εγώ να φανταστείτε ήξερα να παίζω χαρτιά πρίν παω σχολείο! Τότε οι γονείς μου είχαν γοράσει καινούριο αυτοκίνητο, και τα γράμματα του ήταν ΑΑQ. Όταν το είδα εγώ ενθουσιάστηκα γιατί το νέο μας αυτοκινητο ήταν Ασσος Ασσος Δαμα!!  Της γιαγιάς αρεσκε της επίσης να παίζει μαζί μας Αττάρι (εν έιχεν χ-μποξ τζαι ουιι τότε) τζαι γενικός επερνούσαμε τέλεις μαζί της.

Σήμερα όπως κάθε χρόνο, εκάμαμε το μνημόσυνο της γιαγιάς της Πρασινάδας. Φέτος εκλείσαν 16 χρόνια που τότε που την εχάσαμε! Πως περνά ο καιρός, εν εσταμάτησα όμως να την σκέφτουμε, κάθε φορά που βάλλω βραχιόλια, κάθε φορά που παίζω χαρτιά, κάθε φορά που πάω θάλασσα. Τζαι κάθε φορά που χτενίζω τα μακριά μου κατσαρά μαλλιά σαννα ακούω την να μου λαλεί " Τράβα πόνο για ομορφιά Ξιππασμένη μου", όπως μου ελαλούσε πάντα!

Teaching stories

Που την μέρα που άρχισα την διδασκαλία ανακάλυψα πολλά πράματα. Ενα που τούτα τα σπουδαία που ανακάλυψα είναι πως οι μαθητές της 1ης και της 2ας λυκείου έχουν μεγάλη διαφορά.

Στην 1η λυκείου τα οι μαθητές εν ακόμα μωρά. Αρέσκει τους να λαλούν τσόφτες ανέκδοτα, να καμνουν ρουκετούες τζαι να τις πετάσσουν ποδα ποτζί, να κάμνουν διάφορους ήχους τζαι να φύρνουντε στο γέλιο και γενικώς ότι αλλο κατεβεί του νου τους. Οι έννοιες τους περιτρυγιρίζονται απο το ποιός έκαμε γενέθλια το Σάββατο, πότε εννα παν μολ τζαι ποιο εν το αγαπημένο τους έργο στο σινεμά.

Στην 2α λυκείου, οι μαθητές ανακαλύπτουν την τασσινόπιττα. Σε τούτη την περίπτωση η τασσινόπιττα εν το έξω, συγκεκριμένα το κλάμπ, το ποτό τζαι γενικός το ξενύχτι. Αρέσκει τους να σκέφτουνται τι εννα φορήσουν στο Νουόβο που εννα παν ( τον τζαιρο μου το Νουόβο ήταν το κριμ εξτριμ νομίζω) και να κουτσομπολεύκουν ο ένας τον άλλο. Αντί για ρουκετούες προτιμούν να στέλουν μυνήματα πας τα κινητά, τζαι με την πρώτη ευκαιρία να σύρνουν υπονοούμενα ερωτικόυ περιεχομένου. Ευτυχως ως την 3η λυκείου τζαι την 4η λυκέιου (είμαι σε ιδιωτικό) περνά τους.

Παρ'όλο που τα μωρα μου της 1ης λυκείου αγαπώ τα, εν ο χάρος μου αμα τους έχω μάθημα. Ωρες ώρες νιώθω όπως την μπεμπισιττερ τους, τζαι σπάζουν με ώσπου να κάτσουν και να ανοίξουν τα βιβλία τους.

Η συγκεκριμένη τάξη εχει πολλά αστερκα μέσα. Εχει 2-3 ταραξίες (κλασικ), 2-3 νερτς, 2-3 "ωραίες της τάξης", 2-3 προβληματικούς σε συμπεριγορά, 2-3 υπερκινητικούς και την αγαπημένη μου κατηγορία - 2 σπαστικά καλούς. Η τελευταία κατηγορία αποτελείτε απο μαθητές που είναι εκνευριστηκά καλοί.

Δις ις α τρου στορι

"Κυρίααααα, εν ωραία η εργασία μου;"
"Ναι, αγαπη μου εν πολλα καλή"
"Μα κυριιααααα σίουρα αρεσεν σου"
"Ναι, αγαπη μου πολλά"
"Κυριααααα σιουρα σιουρααααα;"
"Ναι!"
"Κυρια επήρεν μου πολλή ωρα να την κάμω"
"Μπραβο! εν πολλά καλη, συνέχισε έτσι"
"Κυρία εκαμα μονο 2 λαθη στο τεστ"
"Ναι ξερω το μπράβο!"
"Κυρίιια εν καλα μονο 2 λαθη;"
"Νε μπράβο" (νευρα σπασμενα)
"Κυριιιααααα εχαρικες που εκαμα μονο 2 λάθη;"
"Ναι πολλα!" (νευρα λυμένα)
"Κυρια εισαι περήφανη για μένα;"
" Ναι, πολλά μπράβο"
"Κυριαααα, εισαι πολλά καλη, αγαπωσε!"


Έτσι μου κάμνουν, σπάζουν με, νευριάζουν με, καμνουν πελλάρες, βαλλω φωνές, βαλλω τιμωρίες τζαι πιάνουν με τα νευρα. Αλλα καθε μέρα που σχολάνω τζαι βλέπουν με στη πορτα, χαιρετούν με όλοι με μια χαρα, και χαμόγελα και μια αγαπη και ξεχάνω τα ούλλα. Ως την επόμενη μερα τουλάχιστον.